Bronisław Ferdynand Trentowski

Bronisław Ferdynand Trentowski (1808–1869) – polski filozof i pedagog.

Kiedy i co wielkiego uczynił chłop polski, ażeby na cześć jego składać całopalenie z własnego, wyżej stojącego jestestwa?.
- Źródło: Wizerunki duszy narodowej, cyt. za: Kronika Polski. Marzenia i klęska: 1847–1864, Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków 1998, s. 14.

Kto jeszcze nie stanął na takim wykształcenia stopniu, że z każdą kobietą mógłby żyć szczęśliwie, ten niechaj się nie żeni.
- Źródło: Aforyzmy miłosne

Nauczyciel posiadający z natury talent do swego zawodu, obejdzie się wprawdzie bez przepisów pedagogicznych nauczania. Wyśledzi sam środki stosowne, które mu pracę ułatwią i niezawodnie do zamierzonego celu go doprowadzą. Jednakże nie każdy urodził się już dzielnym nauczycielem, a wola ma także swe prawa. Jej wszechmocą można naturę zniewolić, a pracą i usilnością zastąpić godnie brak przyrodzony. Sam dar nauczycielski potrzebuje orjentacyjnej wskazówki. Wszystko to składa nam pod nogi niniejsza cześć dydaktyki. Umiejętność ta jest szczególniej pod tym względem ważna, że usposabia młodego nauczyciela do jego przyszłego powołania i że radami swemi oddala niejedno smutne doświadczenie, które dopiero na uczniu swoim zrobić musiał. Jest to piękna nauczycielskiego stanu mądrości spuścizna! Kto jej dziedzicem? Młody nauczyciel. Obowiązkiem jest jego poznać po czcigodnych przodkach spadłą na siebie pozostałość.
- Źródło: Chowanna, wyd. Księgarnia Ludwika Fiszera, Łódź, 1922, s. 89.

Wszystkie te przepisy są w tętnie swej istoty niczym więcej, tylko środkiem do urzeczywistnienia najpierwszego dydaktycznego prawa, które, jak już wiadomo, brzmi: rozwijaj w wychowańcu twym wszystkość, jedność i całość.