Atalia
Atalia (zm. 837/835 p.n.e.) – królowa Judy do 843/841 jako żona króla Jorama, a następnie samodzielna władczyni od 842/841 do śmierci, jedyna kobieta-władca w historii zarówno Izraela, jak i Judy; stracona podczas przewrotu wojskowo-religijnego.
O Atalii[edytuj]
- Atalia należy do tych kobiet, które zapisały się w historii nie tylko dzięki przynależności do rządzących rodów, ale swoimi własnymi czynami. Pośród tych działań znalazły się i takie, które przerażają na swoim okrucieństwem, i takie, które okazały się błędne i tragiczne w skutkach dla niej samej.
- Autor: Elżbieta Adamiak, Kobiety w Biblii. Stary Testament, Wydawnictwo Znak, Kraków 2006, ISBN 83-240-0623-0, s. 148.
- Idąc ku pałacowi królewskiemu i sanktuarium Jahwe, ludzie mijali świątynię Baala, gdzie kapłan Mattan zachęcał do wejścia. Nie było jednak chętnych, by składać ofiary pogańskiemu bogu Fenicjan. Ten kult i tę świątynię zbudowała władająca obecnie państwem judzkim królowa Atalia. Ta sytuacja trwała już od sześciu lat, ale trudno powiedzieć, by była normalna. W Izraelu i Judzie rządzili zawsze królowie, nigdy królowe. A teraz panuje kobieta! Co więcej, jest to cudzoziemka!
- Autor: ksiądz Tadeusz Hanelt, Antologia postaci biblijnych. Stary Testament, Wydawnictwo Świętego Wojciecha, Poznań 2008, ISBN 9788375161137, s. 235.