Andrzej Pytlakowski
Andrzej Pytlakowski (1919–2010) – czołowy polski szachista okresu powojennego, dziennikarz, taternik.
- Wspinaczka dostarcza fantastycznych wrażeń, nieporównywalnych z niczym. Wspinaczka sama w sobie, wcale niekoniecznie jako wyczyn sportowy. Jak człowiek raz zacznie, wspina się, dopóki może. Bardzo żałuję, że dla mnie to już zamknięta karta.
- Źródło: Barbara Kaczarowska, Andrzej Pytlakowski (1919–2010)
O Andrzeju Pytlakowskim[edytuj]
- Dlaczego umarłeś właśnie teraz?
Przecież miałeś przyjść do mnie.
Napilibyśmy się wina.
Porozmawiali.
Powspominali.
(Pamiętasz biwak pod Ostrym Szczytem
I partie szachów w Murowańcu?)
A tak
muszę przełożyć nasze spotkanie na później,
już po Tamtej Stronie.- Autor: Leopold Pieczyński, Nieoczekiwana komplikacja
- Partnerzy wspinaczkowi mogą być różni, wymagający opieki lub bardzo sprawni, dynamiczni, narzucający swój sposób wspinania i bycia. Natomiast Andrzej był partnerem idealnym. Kiedy był pierwszym na linie i kiedy asekurował, zawsze można mu było ufać. Wspinaczce towarzyszył spokój, nigdy nie trzeba się było zastanawiać, czy tam gdzieś w górze, nade mną, nie wywinie jakiegoś numeru, chociaż nieobca mu była chęć na odrobinę rozsądnego ryzyka, rozsądnego – jak na wybitnego szachistę przystało. Jedynie, co mu mogę zarzucić, to tylko to, że grając ze mną w szachy, zawsze proponował, że będzie grał bez jednej wieży. Najważniejsze jednak było, że w górach rozumieliśmy się prawie bez słów, nawet, gdy musieliśmy podjąć jakąś ryzykowną decyzję. Teraz z trudem przyzwyczajam się do tego słowa „był”.