Amanda Lear
Wygląd
Amanda Lear (ur. 1939?) – francuska piosenkarka, autorka tekstów, prezenterka telewizyjna, malarka, aktorka i modelka.
- Kompilacje są dla mnie żenujące. Wydać kompilację to dla mnie tak jakby powiedzieć: „Popatrzcie. Nie mam żadnego nowego materiału, więc proszę kupcie to. Potrzebuję pieniędzy na rachunki.” I jest to bardzo irytujące, ponieważ to wytwórnia płytowa ma prawa do tych wszystkich nagrań, a oni nawet nie pytają mnie o radę. Tak po prostu decydują się wydać składankę typu „the best of” i zamieszczają tam materiał bardzo słabej jakości. Są tam z dwie dobre piosenki, ale reszta to tylko wypełniacze. Dobrze wiedzą, że nie mają co liczyć na to, żebym je promowała, bo ja nie będę promować takich płyt.
- Compilations, to me, are embarrassing. To bring out a compilation, to me, is to say, "Look. I've got no new material so please buy this. I need money to pay the rent." (...) And that is very annoying because the record company owns all those titles and they don't ask me for my advice. They just decide to release "the best of" compilations and they put out a lot of very bad quality music. There are a couple of good titles but the rest are just tracks to fill out the album. And they know very well that they can't rely on me promoting them because I won't promote such records. (ang.)
- Źródło: Robert Henry Rubin, NIGHT interview, tripod.com, 2002.
- Ludzie znają mnie tylko jako celebrytkę i nie zdają sobie sprawy ile ważniejsza od makijażu i kostiumów jest dla mnie sztuka. Show biznes opłaca rachunki, ale malarstwo to moja jedyna prawdziwa pasja, więc określam siebie jako malarkę, która pracuje w show biznesie. Sztuka to dla mnie rodzaj terapii dzięki której mogę interpretować swoje uczucia. Puste płótno przede mną to synonim całkowitej wolności wyrażenia siebie.
- La gente mi conosce unicamente come personaggio dello spettacolo e non sa quanto per me sia più importante l'arte, rispetto al trucco e ai costumi di scena. Lo spettacolo paga l'affitto, ma la pittura è la mia unica vera passione: dunque, mi definisco una pittrice che fa spettacolo. L'arte per me è una sorta di terapia, grazie alla quale riesco ad interpretare i miei sentimenti (...). Una tela vuota davanti ai miei occhi è sinonimo della libertà assoluta di espressione. (wł.)
- Źródło: eventiesagre.it, czerwiec 2008.
- Nie obchodzi mnie kiedy się urodziłam, czy mam 50, 60 czy 70 lat. Ważne jest to, że żyję.
- [Q]uando sono nata, se ho 50, 60, 70 anni non m'importa niente. L'importante è che sono viva. (wł.)
- Źródło: L'ospite di Maurizio Costanzo: „Uomini e donne non fatti per stare insieme” (L'Intervista), ilsussidiario.net, 22 maja 2018.
- Nie cierpię rozsiewać plotek, ale co innego można z nimi robić?
- I hate to spread rumours – but what else can one do with them? (ang.)
- Źródło: Georges-Claude Guilbert, Gay Icons: The (Mostly) Female Entertainers Gay Men Love Jefferson, North Carolina: McFarland & Company (2018), s. 101.
- Nie wiedziałam nic kiedy go poznałam. Nauczył mnie jak patrzeć na rzeczy jego oczami. Dalí był moim nauczycielem. Pozwolił mi używać swoich pędzli, farb i płótn, więc mogłam ćwiczyć godzinami podczas gdy on pracował w tym samym studio. Surrealizm był dla mnie dobrą szkołą. Słuchanie Dalego było lepsze niż zajęcia w jakiejkolwiek szkole plastycznej.
- I knew nothing when I first met him. He taught me to see things through his eyes. Dalí was my teacher. He let me use his brushes, his paint and his canvas, so that I could play around while he was painting for hours and hours in the same studio. Surrealism was a good school for me. Listening to Dalí talk was better than going to any art school. (ang.)
- Źródło: Salvador Dali Centennial Magazine – Amanda Lear, 3d-dali.com, 15 czerwca 2004.
- Zobacz też: Salvador Dali
- We Włoszech zrobiłam karierę, bo oni wszyscy mają obsesję na punkcie seksu. W Niemczech mi się udało, bo tam aż od wojny czekali na kogoś takiego jak Marlena Dietrich. No i zaskarbiłam sobie gejów całkowicie dzięki niesamowitym legendom na mój temat.
- In Italy I'm big because they're all so sex-obsessed. In Germany I succeeded because they've been waiting for someone like Marlene Dietrich to come along ever since the war.(...) And I've won the gays (...) entirely because of the extraordinary legends about me. (ang.)
- Źródło: Andrew Anthony, The bizarre career of Amanda Lear (At the court of Queen Lear), „The Observer”, guardian.co.uk, 24 grudnia 2000.
- Zobacz też: Marlena Dietrich