Alexander "Sawney" Bean
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania

Alexander „Sawney” Bean (XVI w.) – postać legendarna, szkocki przestępca, który wraz z żoną założył na odludziu rodzinę kanibali i seryjnych morderców przez 25 lat mordujących i zjadających podróżnych.
O Alexandrze „Sawneyu” Beanie[edytuj]
- Bez jakiejkolwiek świadomości istnienia ludzkiej społeczności i ludzkich wartości.
- Opis: „wychowanie”, jakie dawał członkom swej ludożerczej rodziny Alexander Bean
- Źródło: The Complete Newgate Calendar, t. I, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 144.
- Straszliwy potwór, który, mieszkając wraz z żoną w jaskini, żył z mordu i kanibalizmu. Stracony w Leith wraz z całą rodziną za rządów Jakuba I.
- Źródło: The Complete Newgate Calendar, t. I, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit., s. 144.
- W XVI w. w mrocznej, wilgotnej jaskini w odludnym miejscu na wybrzeżu południowo-zachodniej Szkocji mieszkał podobno niejaki Sawney Beane, ojciec klanu kanibali, którego członkowie spłodzeni kazirodczo rabowali, mordowali, a następnie zjadali swe ofiary. Opowieści o występkach Beane'a były tak wstrząsające, że niektórzy historycy twierdzili, że Beane nigdy nie istniał, lecz został wymyślony przez Anglików, którzy demonizowali Szkotów, przedstawiając ich jako dzikusów i kanibali.
- Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit., s. 144.