Aleksandr Skriabin

Aleksandr Skriabin (1872–1915) – rosyjski kompozytor i pianista.

Chcę żyć i tworzyć, jestem tylko tym, co stworzę.
- Źródło: Joanna Ślósarska, Dyskursywność mitologemów Hermesa i Prometeusza w estetyce mistycznej Aleksandra Skriabina [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 124.
- Zobacz też: dzieło

Jestem diamentem pośród wszystkich gwiazd, jestem wolnością, jestem ekstazą.
- Źródło: Joanna Ślósarska, Dyskursywność mitologemów Hermesa i Prometeusza w estetyce mistycznej Aleksandra Skriabina [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 123.
- Zobacz też: wolność

[K]iedy rozpali się moja gwiazda i obejmie świat, wtedy mój ogień zapłonie w sercach ludzi, przynosząc pokój i siłę mądrości.
- Źródło: Joanna Ślósarska, Dyskursywność mitologemów Hermesa i Prometeusza w estetyce mistycznej Aleksandra Skriabina [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 113.
- Zobacz też: pokój

Przyszedłem obwieścić wam tajemnicę życia, tajemnicę śmierci, tajemnicę nieba i ziemi.
- Źródło: Joanna Ślósarska, Dyskursywność mitologemów Hermesa i Prometeusza w estetyce mistycznej Aleksandra Skriabina [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 116.
- Zobacz też: tajemnica

Substancją, z jakiej zbudowany jest świat jest myśl twórcza, wyobraźnia twórcza.
- Źródło: Tomasz Baranowski, Od „Hymnu do sztuki” do „Misterium wszechsztuk”. Droga twórcza Skriabina w świetle jej pozamuzycznych kontrapunktów [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 220.
- Zobacz też: myśl

O Aleksandrze Skriabinie

Nawet nie słuchając muzyki Skriabina, czytając tylko jego zapiski, trudno nie zadrżeć w obliczu śmiałości i niezwykłości jego sformułowań. Tak nikt nigdy nie mówił. Takich słów nie wypowiadały żadne usta.
- Autor: Aleksy F. Łosiew
- Źródło: Mirowozzrienije Skriabina [w:] Sławomir Mazurek, Skriabin i rosyjski renesans [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 52.

Nie tylko brzmienie instrumentu wywierało na nim wpływ fascynujący; czcią niemal bałwochwalczą otaczał mechanizm, klawiaturę, pedały. (…) W ogóle fortepian był dlań istotą żywą raczej, niż martwym instrumentem.
- Autor: Mateusz Gliński
- Źródło: Jacek Szerszenowicz, Konteksty psychologiczne i filozoficzne estetyki Aleksandra Skriabina [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 26.
- Zobacz też: fortepian

Pasja metafizyczna owładnęła nim do końca życia.
- Autor: Boris de Schloezer
- Źródło: Tomasz Baranowski, Od „Hymnu do sztuki” do „Misterium wszechsztuk”. Droga twórcza Skriabina w świetle jej pozamuzycznych kontrapunktów [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 218.
- Zobacz też: metafizyka

(…) Skriabin dysponował czarującym, miękkim „toucher”. Kiedy grał, trudno było uwierzyć, że uczestniczą w tym klawisze – pod jego palcami dźwięki pojawiały się i znikały.
- Autor: Jurij Siergiejewicz Nikolski (1895-1962), 1954
- Źródło: Wspomnienia o S. Rachmaninowie [w:] Jacek Gębski (wyb., opr., tłum.), Sergiusz Rachmaninow w literaturze, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2006, ISBN 978-83-7441-386-2, s. 52.

Skriabin to jeden z najbardziej świadomych artystów, w całości biorących na siebie odpowiedzialność za działania swojego demona.
- Autor: Wiaczesław Iwanow
- Źródło: Skriabin i duch riewolucyi [w:] Sławomir Mazurek, Skriabin i rosyjski renesans [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 51.

Choć wizje [Skriabina] stanowiły zasadniczą motywację dla eksperymentów i innowacji [muzycznych], dziś liczy się sama muzyka. Sztuka Skriabina przetrwała dlatego, że był on mistrzem kompozytorskiego rzemiosła. I chociaż Skriabin byłby tym faktem zawiedziony, dziś poznać go możemy najlepiej poprzez studium struktur muzycznych.
- Autor: James Baker
- Źródło: Marcin Trzęsiok, W lesie symboli. Na tropie retoryki muzycznej Aleksandra Skriabina [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 227.

Twórczość A. N. Skriabina jest bliska nam – jego rodakom, ludziom pierwszego kraju socjalizmu, odkrywającego ludzkości nowe horyzonty w dwudziestym wieku.
- Autor: Dmitrij Szostakowicz
- Źródło: Jacek Szerszenowicz, Konteksty psychologiczne i filozoficzne estetyki Aleksandra Skriabina [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 26.

Z pewną przesadą o dziełach Skriabina chciałoby się powiedzieć: porażające, zadziwiające, straszne, sugestywne, magiczne, druzgocące, ale to nie muzyka. Skriabin był marzycielem. Zamierzał stworzyć dzieło, które wykonane gdzieś w Himalajach spowoduje taki wstrząs w ludzkim organizmie, że pojawi się nowa istota.
- Autor: Pawieł Fłorienski
- Źródło: List do żony z kwietnia 1937 [w:] Sławomir Mazurek, Skriabin i rosyjski renesans [w:] Jacek Szerszenowicz (red.), Skriabin: mistyczna droga muzyki, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Łódź 2016, ISBN 978-83-60929-52-0, s. 45.