Aileen Wuornos
Aileen Wuornos
Aileen Carol Wuornos (1966–2002) – amerykańska prostytutka, która w latach 1989–1990 zamordowała na Florydzie siedmiu mężczyzn; za 6 z 7 popełnionych morderstw skazana na sześciokrotną karę śmierci.
- Chcę tylko powiedzieć, że odpływam i że wrócę jak Dzień Niepodległości, z Jezusem, 6 czerwca. Wrócę i będzie jak w filmie, wielki statek matka i w ogóle.
- Opis: ostatnie słowa
- Źródło: United Press International, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, wyd. Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 166.
- Gdybym nie zabiła tamtych facetów zostałabym zgwałcona ze dwadzieścia razy. Albo zabita. Nigdy nie wiadomo. Ale ja dopadłam ich pierwsza.
- Źródło: Carol Anne Davis, Women Who Kill, wyd. Alilison & Busby, 2002, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 161.
- Mam nadzieję, że was zgwałcą, kanalie!
- Opis: do ławników, którzy 27 stycznia 1992 ogłosili Wuornos winną morderstwa pierwszego stopnia.
- Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 163.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
- Powiedziałam, że nie [będę uprawiać z nim seksu]
– O tak, dziwko, będziesz – powiedział. – Zrobisz wszystko, co ci każę. A jeśli nie, to cię zabiję i potem będę się z tobą kochał, tak jak z innymi dziwkami. Mnie tam wszystko jedno, bo i tak będziesz jeszcze ciepła.
Przywiązał mi ręce do kierownicy i odbył ze mną stosunek analny. Potem wyjął z bagażnika butelkę denaturatu. Powiedział, że to niespodzianka dla mnie. Wlał mi to wszystko do odbytu. To okropnie bolało, bo nieźle mnie porozrywał. Ubrał się, włączył radio, usiadł na masce i siedział tak chyba z godzinę. Byłam strasznie wkurzona. Darłam się na niego i szarpałam się, żeby uwolnić ręce. W końcu rozwiązał mnie, okręcił mi szyję drutem i próbował mnie znowu zgwałcić. Szamotaliśmy się. Sięgnęłam po pistolet. Strzeliłam. Później ściemniałam, bo wiedziałam, że policja i tak mi nie uwierzy, że to było w obronie własnej.- Opis: o okolicznościach zabójstwa Richarda Mallory’ego.
- Źródło: Phyllis Chesler, Sexual Violence Against Woman and a Woman’s Right to Self-Defence w: Criminal Practice Law Report, vol. 1, nr 9, październik 1993, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 162–163.
- Zostałam skazana na śmierć. Powinnam umrzeć za to, że zabiłam tamtych ludzi.
- Źródło: wywiad dla ABC, luty 2001, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 166
O Aileen Carol Wuornos
[edytuj]- Chcę mieć pewność, że ona naprawdę nie żyje. Wolałabym widzieć, jak umiera na krześle elektrycznym. Mój brat nie został łagodnie uśpiony. Zginął od kul… byłam zupełnie zdruzgotana [jego śmiercią]. Wciąż jestem. Był dla mnie więcej niż bratem. Był moim najlepszym przyjacielem. Bardzo za nim tęsknię.
- Autor: Leta Prater, siostra jednej z ofiar – Troya Burnessa
- Źródło: „Sarasota herald Tribune”, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 166.
- Mój wniosek z wywiadu jest następujący: dziś wykonujemy egzekucję osoby szalonej. Oto ktoś, kto całkowicie stracił rozum.
- Autor: Nick Broomfield, który usiłował przeprowadzić z nią wywiad.
- Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 155.
- W historii Aileen Carol Wuornos nie ma jaśniejszych momentów. Od początku do końca jest to mroczna i beznadziejnie smutna opowieść o ciąży nastolatki, molestowanym dziecku, skrajnej biedzie, gwałcie, włóczęgostwie i prostytucji. Jeśli pochodzenie i przeszłość przestępcy miałyby kiedykolwiek zostać wykorzystane jako okoliczność łagodząca, to z pewnością właśnie w tym przypadku.
- Autor: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 155.