1670

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

1670 – polski serial komediowy w konwencji mockumentu w reżyserii Macieja Buchwalda i Kordiana Kądzieli, od 13 grudnia 2023 r. emitowany na platformie Netflix. Autorem scenariusza jest Jakub Rużyłło.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

Jan Paweł Adamczewski[edytuj]

  • A nic tak nie boli jak zawód tobą wypisany na twarzy twojego dziecka.
    • Źródło: odc. 2, Folwark
  • Często powtarzam moim chłopom: nie głosujesz – nie masz prawa narzekać.
    • Źródło: odc. 1, Sejmik
  • Człowiek dochodzi do czegoś ciężką pracą własnych chłopów, to zabrać mu! Taka mentalność.
    • Opis: o podnoszeniu podatków.
    • Źródło: odc. 1, Sejmik
  • Jesteś swój chłop. Tak się tylko mówi. Oczywiście jesteś mój chłop!
    • Opis: do Macieja.
    • Źródło: odc. 1, Sejmik
    • Zobacz też: chłop
  • Jestem zwolennikiem tezy o końcu historii. (…) Osiągnęliśmy najwyższy etap rozwoju jako ludzkość i nic więcej się już nie zdarzy.
    • Źródło: odc. 3, Wiosna
  • Mnie też nikt nic nie dał za darmo. Wszystko musiałem sam odziedziczyć.
    • Źródło: odc. 1, Sejmik
  • Wy też przecież partycypujecie w zyskach z pańszczyzny. (…) Słyszeliście o teorii skapywania? Przypływ podnosi wszystkie łodzie.
    • Opis: motywując swoich chłopów do pracy.
    • Źródło: odc. 2, Folwark

Ksiądz Jakub[edytuj]

  • Miałem kumpla, co wystarczyło, że kobiecą łydkę zobaczył i już, zaganiał do izby dzierlatkę. A przy okazji świetny proboszcz.
    • Źródło: odc. 4, Marsz równości
  • Opłaty przyjmuję z góry. Podczas egzorcyzmu diabeł podszeptuje mi podwyższenie cen.
    • Źródło: odc. 7, Polowanie
  • Wszystko, co ważne jest na mszy. A teatr to tylko dziwnie ubrany facet mówiący do tłumu przez godzinę niestworzone historie.
    • Źródło: odc. 5, Dżuma
    • Zobacz też: msza, teatr
  • Wybrałem Kościół, ponieważ szukałem możliwości pracy w dynamicznie rozwijającym się zespole, w stabilnej organizacji z silną pozycją na rynku.

Bogdan[edytuj]

  • Brałem udział we wszystkich najważniejszych klęskach naszej armii. Ostatniej dekady. Siedem razy błagałem wrogów o litość. Sześć razy udawałem martwego. O takich jak ja… piszą pieśni.
    • Źródło: odc. 1, Sejmik
  • Polska dla Polaków. I Litwinów.
    • Źródło: odc. 1, Sejmik
  • Uczestniczyłem w wielu polskich wojnach. Wszystkie miały następujący przebieg: bitwa otwarcia, bitwa o wszystko, bitwa o honor.
    • Źródło: odc. 6, Pojedynek

Inne postacie[edytuj]

  • Aktualnie pracuję nad rozwiązaniem sprawy zabójstwa ważnego szlachcica. Sprawcy grozi dożywocie, łamanie kołem, a w przypadku kapłana – nawet przeniesienie do innej parafii.
    • Postać: ksiądz Żmija, śledczy koronny
    • Źródło: odc. 8, Wesele
  • Bóg, honor, ojczyzna. To trzy najczęstsze przyczyny zgonów polskich szlachciców. Ostatnimi czasy na czoło wysunął się honor.
    • Postać: Kazimierz, przewodniczący sejmiku
    • Źródło: odc. 6, Pojedynek
    • Zobacz też: honor, szlachcic
  • Jeśli dobro i miłość staje na drodze rodziny, to rodzina zgniata je na miazgę. Bo tu jest Polska. Tu najważniejsza jest rodzina.
    • Postać: Zofia
    • Źródło: odc. 8, Wesele
    • Zobacz też: rodzina
  • Niczego nie oczekuj i nie miej żadnych pragnień.
    • Postać: Maciej, pomocnik kowala
    • Źródło: odc. 1, Sejmik

Dialogi[edytuj]

Jan Paweł: Co zaczyna się na „Ż” i po cichu włada Polską?
Bogdan: Żydzi.
Jan Paweł: Żyto, Bogdan. Żyto zapewnia nam pomyślność.
Kuglarz: Cztery lata temu była tam [w Anglii] epidemia dżumy. (…) Zmarły dziesiątki tysięcy ludzi.
Bogdan: A czy wśród ofiar byli Polacy?
  • Źródło: odc. 5, Dżuma
Karczmarz Izaak: Dziś mogę wam obiecać tylko krew, znój, pot i łzy. Zobaczycie rzeczy, których nigdy nie chcielibyście widzieć. I wielce prawdopodobne, że nie wszyscy dożyjecie jutra. Pytacie mnie o cel? Zwycięstwo! Bo bez niego nie ma przetrwania.
Maciej, pomocnik kowala: A my nie mamy być tylko kelnerami?
Karczmarz Izaak: Tak! Ale na polskim weselu.
  • Źródło: odc. 8, Wesele
Bogdan: Jakubie, wyobraź sobie świat, w którym to dwóch mężczyzn wychowywałoby dziecko.
Ksiądz Jakub: Zbyt piękne, żeby było prawdziwe.
  • Źródło: odc. 7, Polowanie
Maciej, pomocnik kowala: Maciej
Karczmarz Izaak: Żyd.
  • Opis: przedstawiając się sobie.
  • Źródło: odc. 2, Folwark
Aniela: Nie rozumiesz, że to odwoływanie się do toksycznego wzorca, który jest tylko źródłem bólu dla kolejnych pokoleń mężczyzn? Żyjecie w ciągłym napięciu i nie potraficie zbudować zdrowej relacji z innymi mężczyznami, bo cały czas kryjecie się pod skorupą z tej waszej beznadziejnej dumy.
Jan Paweł: Anielko. Piękny warkocz.
Andrzej: Oto nasze trofeum. Dzik! Ja go tylko drasnąłem, ale Tereska, Kornelka i Dagmarka dobiły go rękami.
Aniela: Serio, Teresa?
Teresa: No ja pierdolę. Chcę mieszkać w pałacu i chuj.
  • Źródło: odc. 7, Polowanie
Zofia: Pójdziemy do lasu, nazbieramy pęk suchych rózg i całą noc będziemy się chłostać, aby udobruchać Stworzyciela.
Jan Paweł: Świetnie! Zapiszmy ten pomysł, żeby nam nie wyleciał, i myślmy dalej.
  • Źródło: odc. 1, Sejmik
Jan Paweł: To wszystko kiedyś będzie twoje, a ty cały dzień w tym obrazku siedzisz.
Stanisław: Dobra, tato!
Jan Paweł: Odłóż ten obrazek!
Stanisław: Zaraz, tato.
Jan Paweł: Nie zaraz, tylko teraz! Życie cię omija.
  • Źródło: odc. 2, Folwark
  • Zobacz też: smartfon
Jan Paweł: Woźnico, a Ty coś piłeś przed podróżą?
Woźnica: Oczywiście, Jaśnie Panie.
Jan Paweł: No nie wiem, nie wiem, coś taki nerwowy jesteś.
  • Źródło: odc. 1, Sejmik
Jan Paweł: Zresztą rozmiar się nie liczy.
Zofia: Tak mówią ci z małymi wsiami.
  • Źródło: odc. 2, Folwark
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=1670&oldid=566709”