Żanna Kormanowa
Żanna Kormanowa (1900-1988) – działaczka komunistyczna, publicystka, historyczka ruchu robotniczego, dyrektorka Departamentu Reformy Szkolnictwa i Wychowania w Ministerstwie Oświaty TRJN 1945–1948, od 1947 pracowniczka naukowa Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego, odpowiedzialna za komunizację szkolnictwa i nauk historycznych w Polsce w latach 1944–1956.
- Pracę mam wyjątkowo ciekawą, kieruję Wydziałem Reformy Szkolnej w naszym Resorcie Oświaty. Samo uświadomienie sobie tego, że jest nam dane wymiatać faszystowskie śmieci ze świadomości naszej młodzieży, z praktyki naszej szkoły, szeroko otworzyć świątynię wiedzy dla dzieci mas ludowych, jest tym bardziej radosne.
- Opis: z listu do Uładzimira Piczety, Lublin, 7 stycznia 1945.
- Źródło: Listy Żanny Kormanowej do Władimira Piczety, red. J. Szumski, „Rozprawy z Dziejów Oświaty” 47 (2010), s. 165.
O Żannie Kormanowej
[edytuj]- Kormanowa, mimo jej przedwojennego wykształcenia, była w dużym stopniu przykładem nie tyle profesjonalnego historyka, co „funkcjonariusza nauki historycznej” czyli politruka, dla którego podstawowe znaczenie miała taka czy inna dyrektywa partyjnego kierownictwa.
- Autor: Rafał Stobiecki, Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku, Poznań 2014, s. 230.
- Żanna Kormanowa należała do tej grupy historyków polskich, której przypadła niesławna rola w narzuceniu polskiej nauce historycznej radzieckich wzorców uprawiania historii i tym samym uczynienia z niej ideologicznego narzędzia totalitarnego systemu partii.
- Autor: Rafał Stobiecki, Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku, Poznań 2014, s. 205.