Zaufaj

Zaufaj – reportaże autorstwa Moniki Górskiej wydane przez Fabrykę Opowieści w 2022 roku.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• A gdzie dobro i piękno, tam i prawda. Nieraz ta najbardziej bolesna prawda… o sobie.

B

• Bóg musi kochać. Człowiek może zdradzić.

• Bez względu na to, czy ktoś mówi coś dobrego czy złego, ma do tego pełne prawo. To jego opinia. I mówi bardziej o nim niż o mnie. Wbrew temu, co przez tyle lat wcześniej myślałam, w żaden sposób nie podważa to mojej wartości.

C

• Czyżbym wybaczając wszystkim, którzy do tej pory mnie skrzywdzili, niechcący wybaczyła też sobie? Czy moje niedokochanie siebie, mój wewnętrzny sabotażysta, który z wielką pasją nie jeden raz podcinał mi gałąź, na której siedziałam, też został tam, na skale Golgoty?

• Czuję, że dopiero teraz, po tylu latach, dzięki tej odzyskanej wolności będę w stanie dać też wolność innym ludziom.

• Chcesz pomagać? Panuj nad sobą.

D

• Dla Niego jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień! Nawet najbardziej dotkliwe rany, jak te moje, potrafi w sekundy zabliźnić.

• Dla Niego nie ma nic niemożliwego.

• Dróg jest wiele. Bóg jest jeden. I jest Miłością. To wiem na pewno. Choć niektórzy tę moją wiedzę nazywają wiarą.

• Dziękuję, mamo, że nauczyłaś mnie tak patrzeć, żeby to zobaczyć.

I

• Im dłużej się czeka, tym mniej się już czeka?

J

• Jezus nie potrzebuje czasu.

K

• Kiedy idę za scenariuszem, którego sama bym sobie nie wymyśliła, kiedy zdaję się na Jezusa i jego podpowiedzi, daję Mu nieskończony kredyt zaufania. To znaczy też – przestaję Go rozliczać z czasu. A wtedy On może działać po swojemu.

L

• Lepiej dziękować, niż planować.

M

• Mogę chcieć więcej i więcej, i więcej. Ale to nie znaczy, że teraz mam mniej.

• Możesz jeszcze dopisać nowe zakończenie do swojej opowieści.

• Mogę więc prosić o wszystko. Ale czy to wszystko obróci się na dobre czy na złe? Kto to wie… Dlatego na końcu dodaję zawsze: – Ale nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie.

• Mogę wybrać, na co patrzę. Na czym skupię swój wzrok. A raczej na Kim.

• Mogę móc i mogę nie móc.

N

• Nawet jeśli mam wrażenie, że stąpam po linie, to tylko ciągle przypominam sobie, żeby patrzeć na jej koniec. Wtedy nie upadnę. Byle nie patrzeć ciągle pod nogi. Piotr też: dopóki patrzył prosto w oczy Jezusa, potrafił chodzić po wodzie. Jego wiara była przez ten krótki moment silniejsza niż jego strach. Tylko czy Jezus mnie złapie? Mój przyjaciel Radek dopowiedziałby: „Jak nie w tym życiu, to w przyszłym!”.

• Najgorsza pewność jest lepsza od najlepszej niepewności.

• Najwyższy czas na odpoczynek jest wtedy, kiedy nie masz na niego czasu.

• Niektóre doświadczenia i przeżycia są nam dane tylko raz. Nostalgia i tęsknota przyprowadza nas czasem znowu na górę Tabor, ale tam już nie ma Obłoku. Tylko szare kamienie i żwir skrzypią pod butami.

• Nie miałam tu być, a jestem. Przyszłam tu bez pytań, a dostałam odpowiedzi. Przyjechałam zagubiona, a wyjeżdżam błogosławiona.

P

• Przypadek to drugie imię Boga.

T

• To, co się wydarza już, już jest pełnią. Każdy dzień daje mi wszystko, czego potrzebuję.

• To, co dane, jest zadane.

• To nie te przykre, dramatyczne nieraz sytuacje ani tych przykrych, dramatycznie nieraz utrudniających mi życie ludzi ma Jezus uleczyć. Kiedy Go proszę o pomoc, nie jest lekarzem „tych innych”. Jest moim lekarzem. I sam wie najlepiej, czego i ile czasu mi potrzeba, żeby mnie uzdrowić.

• Ten najpiękniejszy dar, który dostałam od mojej mamy, to wiara. Wiara w Miłość, która nas stworzyła.

W

• W trzydzieści sekund można zmienić wszystko.

• Właśnie wtedy, kiedy wiatr wieje mi w oczy, a wątki najbardziej się plączą, mam szansę stać się takim bohaterem, jakim mnie wymyślił Boski Scenarzysta.

• Wybory „na zawsze” nie zawsze są na zawsze.

• Więcej chcieć, to nie znaczy teraz mniej mieć.

• W całej naszej różnorodności i zranieniach jesteśmy nadal jednym modlącym się wspólnie Kościołem.

• Wszystko będzie dobrze, zobaczysz, wszystko będzie dobrze.

• Wielkiej Nocy, nocy pojednania, w której doświadczyłam, że moje rany są w Jego ranach i że On kocha mnie dokładnie taką, jaką jestem. Bo taką mnie sobie wymarzył, taką mnie stworzył! I za taką właśnie Monikę oddał z miłości swoje życie.

• Wybierz twoją historię i zmień Historię.

Z

• Za chwilę nie będziesz już taka sama.

• Zdecyduj najpierw. Po prostu zdecyduj. I zaufaj. A ta siła przyjdzie.

Ż

• Żyjemy wspomnieniem miłości i czekaniem na miłość.

O Zaufaj

• Sama bym sobie tej książki na pewno nie wymyśliła. Opowiem Ci w niej kilka historii z mojego życia. O tym, że kiedy na przekór wszystkiemu, a najbardziej sobie, odpuściłam i zaufałam, zaczynały się w moim życiu dziać cuda. I to jakie!
  • Autorka: Monika Górska, na okładce książki

• Zaraża ta książka radością. Przeczytałem ją jednym tchem. Nie miałem wyjścia. Musiałem odłożyć na parę godzin wszystko, bo jak zacząłem czytać, to nie mogłem przestać.
  • Autor: Artur Żmijewski, na okładce książki

• Książka Moniki Górskiej jest jak lustro, w którym każdy się może przejrzeć i zobaczyć siebie. Jak wiele mamy wspólnego.
  • Autor: Marek Kamiński, na okładce książki