Wrzesień

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Wrzesień – dziewiąty miesiąc w roku według używanego w Polsce kalendarza gregoriańskiego, ma 30 dni.

Przysłowia[edytuj]

  • Gdy Panna siewna[1] się rodzi, jaskółka odchodzi.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 9788301158965, s. 523.
  • Gdy w Narodzenie[1] pogodnie, będzie tak cztery tygodnie.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 523.
  • Gdy wrzesień bez deszczów będzie, w zimie wiatru pełno wszędzie.
    • Źródło: Kalendarz beskidzki, wyd. Towarzystwo Miłośników Bielska-Białej, 2004, s. 11.
  • Jeśli na świętego Prota[2] jest pogoda albo słota, na świętego Hieronima[3] deszczyk jest, albo go nie ma.
    • Autor: Kornel Makuszyński
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 523.
  • Kiedy wrzesień przyniósł jesień,
To i zboże młócą,
Jedni sobie trą na żarnach,
Drudzy na targ włóczą.
  • Oto wrzesień, bliska jesień.
    • Warianty: Wrzesień przynosi jesień.
Wrzesień – jesień.
Wrzeszczy wrzesień, że jesień.
  • Skoro wrzesień, to już jesień.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 523.
  • W lipcu upały – wrzesień doskonały.

Inne[edytuj]

  • Wrzesień cerkiewne bukwy pisze
    na kartce hali ciepłą odę
    a mnie się z duszy sypią liście
    na myśl, że muszę z głogiem odejść.
  • Wrzesień powoli zamieniał się w jesień,
    nie ma słowików, ucichł gwar słowników,
    zabrakło ludzkiej kapeli, która zagrzewała
    wiosny i lata, komedia skończona.
    Znowu ład wkracza w chaos płaskim butem,
    co rozgniata zatarte litery chodnika
    lodowcem niepamięci.

Zobacz też:

Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło wrzesieńWikisłowniku

Przypisy[edytuj]

  1. 1,0 1,1 8 września
  2. 11 września
  3. 30 września