Władysław Bełza
Władysław Bełza
Władysław Bełza (1847–1913) – polski poeta.
- Czy znasz młody przyjacielu,
Groby królów na Wawelu?
Poznaj skarb ten dawnej cnoty,
Co ozdabiał czas miniony,
Najcenniejsze to klejnoty,
Z całej polskiej twej Korony.- Źródło: W podziemiach Wawelu, 1900
- Czym ta ziemia?
– Mą ojczyzną.
Czym zdobyta?
– Krwią i blizną.
- Kogo masz kochać?… Chcesz dziatwo droga,
Bym z tobą o tem pogwarzył?
Oto nasamprzód dobrego Boga,
Który cię życiem obdarzył.- Źródło: Kogo masz kochać?
- – Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.- Źródło: Katechizm polskiego dziecka, 1901
- [...] miłość Polski na pierś ci kładę, jak twój talizman, dziecino!
Patrz, miłość owa, co budzi dreszcze i w młode puka serduszko
Zrodziła takie męże i wieszcze, jak nasz Mickiewicz, Kościuszko.
Ona wydała wielkich hetmanów i mężów sławnych bez liku
Takich Czarnieckich, Czackich, Rejtanów, Śniadeckich przy Koperniku.- Źródło: Dawni królowie tej ziemi - Wstęp, poezja.org
- Zobacz też: Adam Mickiewicz, Tadeusz Kościuszko, Stefan Czarniecki, Tadeusz Rejtan, Mikołaj Kopernik, Polska
- Na dworze mroźno, szumi ulewa,
Jakiś staruszek dąży do wioski,
Srebrzyste włosy wiatr mu rozwiewa,
W ustach brzmi piosnka do Matki Boskiej.
Może on głodny, spragniony może?,
Wynieś mu chleba, daj kubek wody!- Źródło: Dziadek
- Nieraz, gdy sobie
W kątku usiędę,
To myślę o tem,
Czem też ja będę?
Trudno się zawsze,
Trzymać mamusi,
Bo każdy człowiek,
Czemsiś być musi.- Źródło: Czem też ja będę?, 1900
- Ot, i jesień gospodarna,
Już się zbliża uroczyście;
Poskładała złote ziarna,
Pozłociła drzewom liście.
(…)
Kto pracował całe lato,
Ten z zimowej szydzi grudy:
Oh! bo jesień mu bogato,
Umie spłacić wszystkie trudy.
(…)
Tylko próżniak i ladaco,
Niech nie żąda jej litości;
Bo kto z młodu gardzi pracą,
Ten na starość słusznie pości.- Źródło: wiersz Jesień
