Sukcesja apostolska

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Sukcesja apostolska – w katolicyzmie, prawosławiu, starokatolicyzmie, anglikanizmie i niektórych kościołach protestanckich tradycji luterańskiej: legitymizacja władzy biskupiej poprzez przekazywanie jej w hierarchii kościelnej od apostołów na mocy nieprzerwanej linii święceń biskupich.

  • Apostołowie, ściśle mówiąc, nie pozostawili następców; znaczy to, że nie przekazali swego posłannictwa innym apostołom. W Kościele było tylko jedno pokolenie apostolskie. Mimo to w religii rzymskokatolickiej władza zwana apostolską została przekazana innym. (…) Nikt inny prócz Jezusa nie mógł nadać tej władzy apostołom, dlatego też nikt prócz apostołów nie mógł przekazać jej następcom. Tak więc według nauki katolickiej nikt nie może sprawować władzy w Kościele, jeżeli poprzez prawowitą sukcesję nie potrafi wywieść swej nominacji od apostołów. Nie jest to sprawa historycznego dowodu, ponieważ brak historycznego potwierdzenia dla całego łańcucha sukcesji władzy w Kościele.
    • Autor: John L. McKenzie, Kościół rzymskokatolicki, Warszawa 1972, s. 15, 16, tłum.T. Szafrański.
  • Kościół Rzymski jest Kościołem Apostolskim, ponieważ jego doktryną jest wiara przekazana kiedyś Apostołom, której on strzeże i którą wyjaśnia, nic nie dodając ani nie ujmując.
    • Autorzy: W. E. Addis i T. Arnold, A Catholic Dictionary, Londyn 1957, s. 176.
  • Nie ma żadnego historycznego dowodu ciągłości władzy kościelnej.
    • Autor: John McKenzie, jezuita (profesor teologii katolickiego Uniwersytetu Notre Dame w USA), The Roman Catholic Church, Nowy Jork 1969, s. 4.
  • Skąpa dokumentacja sprawia, że wydarzenia z wczesnego okresu rozwoju episkopatu toną w mroku.
    • Źródło: New Catholic Encyclopedia, 1967, t. 1, s. 696.
  • W tym samym czasie mojego kapłaństwa napisałem dzieło jako odpowiedź na list Donata (...). Tam to w pewnym miejscu powiedziałem o Piotrze Apostole, że „na nim, niczym na skale założony został Kościół’.(...) Pamiętam jednak, że później bardzo często wyjaśniałem słowa wypowiedziane przez Pana: «Ty jesteś Piotr, i na tej skale zbuduję Kościół mój’, rozumiejąc tak, aby myślano, iż Kościół został zbudowany na tym, w którego wiarę wyraził Piotr słowami: "Ty jesteś Mesjasz Syn Boga żywego», a Piotr tak nazwany przez ową Skałę reprezentował sobą Kościół, który wznosi się na tej Skale i «otrzymał klucze Królestwa niebieskiego». Albowiem nie powiedziano mu: «Ty jesteś skała», lecz: «Ty jesteś Piotr». Skałą zaś był Chrystus, którego wyznał Szymon zwany Piotrem, jak to zresztą cały Kościół wyznaje.
    • Autor: św. Augustyn, O nauce chrześcijańskiej. Sprostowania, tłum.J. Sulowski, Warszawa 1979, s. 230.