Rudolf Hess

Rudolf Hess (1935)

Walter Richard Rudolf Hess (Heß) (1894–1987) – niemiecki działacz nazistowski, jeden z przywódców hitlerowskiej III Rzeszy, zastępca Adolfa Hitlera, numer drugi w NSDAP.

• Hitlera charakter jest najczystszą wolą, jego siła polega nie tylko na darze wymowy, lecz w równym stopniu na godnej podziwu wiedzy i otwartym umyśle.
  • Opis: w 1921.
  • Źródło: Roman Bäcker, Partia nowego typu, w: Totalitaryzm. Geneza. Istota. Upadek

• Jeden naród, jedna Rzesza, jeden Führer.

• Każdy towarzysz partyjny i każdy rodak szczerze dbający o interesy ruchu i narodu będzie mógł zwrócić się do Führera i do mnie bez ryzyka narażenia się na kłopoty.
  • Opis: w kwietniu 1934.
  • Źródło: Roman Bäcker, Policja polityczna, w: Totalitaryzm. Geneza. Istota. Upadek, Toruń 1992.
  • Zobacz też: donosicielstwo

• Niczego nie żałuję.

• Nie!
  • Opis: krótka reakcja po odczytaniu aktu oskarżenia na procesie w Norymberdze w dniu 5 listopada 1946
  • Źródło: Bogusław Wołoszański, Ten okrutny wiek, Wydawnictwo Colori, Warszawa 1995, ISBN 8390497204, s. 243.

• Sam siebie nie rozumiem.

• Wielkie kwestie rozwiązywane są krwią i żelazem.
  • Źródło: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 285
  • Uwagi: może stanowić nawiązanie do cytatu Ottona von Bismarcka.

O Rudolfie Hessie

• [...] formalnie zastępca Hitlera i wiceprzewodniczący NSDAP, trzeci człowiek w III Rzeszy, poleciał specjalnie wyposażonym samolotem[...], aby zaproponować Anglikom pokój.[...]
  • Opis: Dariusz Baliszewski o tajemniczej podróży Rudolfa Hessa na wyspy brytyjskie podczas II wojny światowej.
  • Źródło: Dariusz Baliszewski: Historia nadzwyczajna, Wrocław, 2009, Wydawnictwo Dolnośląskie, s. 161.

• Jeszcze w 1984 r. zachodnioniemiecki „Der Spiegel” zamieścił artykuł o podobieństwie losów Wiaczesława Mołotowa i Rudolfa Hessa, który ukończył wówczas 90 lat. W latach trzydziestych Hess był drugą po Hitlerze osobą w partii narodowosocjalistycznej, jednym z organizatorów terroru przeciwko antyfaszystom. Uczestniczył aktywnie w przygotowaniu paktu „Mołotow-Ribbentrop” i w rozmowach Mołotowa z Hitlerem w 1940 r. Na zdjęciu opublikowanym w piśmie Mołotow i Hess wymieniają uścisk dłoni uśmiechając się powściągliwie. Jak wiadomo, Hess też chciał dożyć setki, lecz zmarł czy popełnił samobójstwo w wieku 93 lat. W losach tych ludzi jest jednak istotna różnica. Od 1941 Hess, jako zbrodniarz wojenny, przebywał w więzieniu, początkowo brytyjskim, a od 1946 r. w pojedynczej celi berlińskiego więzienia Spandau. Nawiasem mówiąc, strzeżenie tego zbrodniarza kosztowało państwo niemieckie dziesięciokrotnie więcej niż „utrzymanie” Mołotowa w jego komfortowej willi w Żukowce. Można tylko wyrazić żal, że wielu najlepszych ludzi żyje często bardzo krótko, gdy tymczasem dużej liczbie znacznie gorszych przypada w udziale zdumiewająca długowieczność.
  • Źródło: Roj Miedwiediew, Ludzie Stalina (Przedmowa do pierwszego wydania), tłum. Tadeusz Kaczmarek, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1989, s. 68–69.

• Znany z zamiłowania do okultyzmu i uważany przez to za dziwaka Rudolf Hess, oficjalny zastępca Hitlera, rozkazał wszystkim gauleiterom, aby przysłali mu próbki gleby ze swoich terenów. Następnie rozsypał je pod kołyską własnego dziecka w ramach starożytnego rytuału błogosławieństwa. Joseph Goebbels, ówczesny gauleiter Berlina, który nie lubił Hessa, zaproponował mu wysłanie kilku berlińskich kostek brukowych.
  • Autor: Dariusz Pietrucha, 17 mgnień III Rzeszy, „Focus Historia” nr 12 (92)/2014 (grudzień), s. 88.