Kwiat paproci

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Kwiat paproci – mityczny, legendarny kwiat, mający zakwitać raz w roku, w czasie Nocy Świętojańskiej.

Kwiat paproci (W noc świętojańską), obraz Witolda Pruszkowskiego (1875)
  • Kwiat paproci w gęstwinie
    Mignie na ćwierć minuty
    I wtedy ludzkim altem
    Zapieją złote koguty.
  • Nagle na twarz jego, po której się pot bujnymi kroplami staczał, powiał wietrzyk świeży, liście na drzewach zaszeleściły, zachwiały się łodygi paproci i na jednej z nich błysnęło słonecznej jasności drobniutkie światełko.
    Chciwiec ukląkł, rozesłał chusteczkę i ostrożnie potrząsnął gałązką paproci: światełko jak gwiazdka zamigało, ale nie spadło; strząsnął powtórnie – poruszyło się, spadło z jednej gałązki na drugą i przylgnęło do niej; strząsnął jeszcze mocniej: światełko potoczyło się jakby iskierka drgająca, zawisło na ząbku listka i zatrzymawszy się przez chwilkę, na chustkę spadło.
  • Zakwita raz, tylko raz
    biały kwiat.
    Przez jedną noc pachnie tak.
    Aaaach!
    Przez taką noc królowa jednej nocy
    ogląda świat, a światło dnia
    zdmuchuje kwiatu płomień na wiele lat.

Przypisy[edytuj]

  1. Kwiat jednej nocy. Biblioteka Polskiej Piosenki [dostęp 2014-06-23]