Jojakim
Jojakim (Eliakim) (634/633–598 p.n.e.) – król Judy od 609/608 p.n.e. do śmierci, syn Jozjasza, brat Sedecjasza.
O Jojakimie[edytuj]
- Jojakim był złym królem. Królestwo znajdowało się w bardzo złym stanie finansowym, ponieważ Juda była zobowiązana płacić ogromną daninę faraonowi. Mimo dramatycznej sytuacji i ogromnych ciężarów, które spadły na ludzi, król trwonił pieniądze na budowę nowego, wspaniałego pałacu, a ponadto żądał od poddanych darmowej pracy przymusowej przy swych budowlach. Pogarda wobec ludzi, zaprzestanie reformy religijnej Jozjasza, wprowadzenie pogaństwa spowodowały, że kraj zaczął podupadać. Jedyny prorok, który ośmielił się krytykować Jojakima – Jeremiasz – musiał się ukrywać, ponieważ władca Judy zamierzał go zabić.
- Autor: ksiądz Tadeusz Hanelt, Antologia postaci biblijnych. Stary Testament, Wydawnictwo Świętego Wojciecha, Poznań 2008, ISBN 9788375161137, s. 265.