Irena Babel

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Irena Babel (1914–1993) – polska reżyserka teatralna.

O Irenie Babel[edytuj]

  • Irena Babel, z którą pracowałam przez rok, chętnie wrzeszczała. „Rozwydrzyli was ci Krasowscy, patrzeć na was nie mogę...”. Choć za bardzo nie pozwalaliśmy na siebie krzyczeć. Kiedyś wyszłam na scenę i powiedziałam: „Albo pani przestanie krzyczeć, albo spuszczę kurtynę”. I przestała.
  • To była cudowna kobieta: chodzący wulkan o złotym sercu, ale jak się zdenerwowała, to nie było z nią żartów. Potrafiła trzepnąć, wrzasnąć i wydrzeć się nie na żarty.(...) Jednak najbardziej poniewierała swoim mężem, Stefanem Rydlem. Zaczynała się próba. Coś jej się nie spodobało. Mówiła wtedy: „Stefan, prosiłam cię przecież”. Znowu coś wyszło nie tak. Irena, bardziej zdenerwowana, woła: „Kolego Rydel, ja cię bardzo proszę”. W końcu zawsze kończyło się wrzaskiem: „Panie Rydel, a zejdź ty mi pan z oczu”. Tak naprawdę jednak bardzo się kochali. To było udane małżeństwo.