Cleo od 5 do 7

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Cleo od 5 do 7 – francuski film psychologiczny z 1962 roku w reżyserii i ze scenariuszem Agnès Vardy.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

Cleo[edytuj]

  • (głos wewnętrzny) Czekaj śliczny motylku. Brzydota to rodzaj śmierci. Póki jestem piękna, żyję pełniej niż inni.
    • Minute beau papillon: être laide, c’est ça la mort. Tant que je suis belle, je suis vivante et dix fois plus que les autres. (fr.)
    • Źródło: rozdział I
  • (głos wewnętrzny) We wszystkim mi do twarzy. Przymierzanie mnie ekscytuje.
    • Tout me va, ah, c’est agréable, je me saoulerais d’essayer des chapeaux et des robes. (fr.)
    • Źródło: rozdział III
  • Wszyscy mnie rozpieszczają. Nikt mnie nie kocha.
    • Tout le monde me gâte, personne ne m’aime. (fr.)
    • Źródło: rozdział VII
  • Zakładam czerń. Pasuje do waszych piosenek. Łzy miłości „Sama, brzydka, blada”.
    • Je me mets en noir… pour vos chansons, je serai dans la note… Un cri d’amour „Seule, laide et livide…”. (fr.)
    • Źródło: rozdział VII

Dialogi[edytuj]

Cleo: Ale z niego brzydal.
Maurice: „Brzydota jest pięknem, piękno brzydotą”. Szekspir.
  • Źródło: rozdział VI
  • Zobacz też: Makbet
Cleo: Dlaczego?
Antoine: Żałuję, że wyjeżdżam. Chciałbym być przy pani.
Cleo: Jest pan. Wydaje mi się, że już nie czuję strachu. Czuję się szczęśliwa.
Pourquoi?
Je regrette de partir, je voudrais être avec vous.
Vous y êtes. Il me semble que je n’ai plus peur. Il me semble que je suis heureuse. (fr.)
  • Opis: ostatnie słowa w filmie
  • Źródło: rozdział XIII
Antoine: Ładny pierścionek.
Cleo: Perła z ropuszkiem.
Antoine: Pani i ja.
Oh, elle est jolie cette bague.
C’est une perle et un crapaud. (fr.)
Vous et moi.
  • Źródło: rozdział XII
Cleo: Mam na imię Florence. Mówią mi Cleo, jak Kleopatra.
Antoine: Co za program! Florencja, to Włochy, renesans, Botticelli, róża. A Kleopatra to Egipt, Sfinks, żmija, tygrysica. Wolę Florencję. Przedkładam florę nad faunę.
Mon nom c’est Florence. Mais on m’appelle Cléo pour Cléopâtre.
Quel programme! Florence, c’est l’Italie. La Renaissance, Botticelli; une rose. Cléopâtre, c’est l’Egypte, le Sphinx… et l’aspic; une tigresse. Non, moi je préfère Florence. Je préfère la flore à la faune. (fr.)
  • Źródło: rozdział XIII
Antoine: Nagość powinna być dla wszystkich, jak lato.
Cleo: Co to znaczy?
Antoine: Nagość sprowadza się do podstaw. To miłość, narodziny, świt, słońce, plaża, te rzeczy.
La nudité, c’est comme l’été, il faudrait que tout le monde en ait.
Qu’est-ce que ça veut dire?
Quand on est nu, c’est simple. L’amour, la naissance, l’eau, le soleil, la plage, tout ça. (fr.)
  • Opis: scena w autobusie
  • Źródło: rozdział XIII
  • Zobacz też: nagość
Antoine: Wierzy pani w karty?
Cleo: Boję się wszystkiego: ptaków, burz, wind, igieł, a teraz doszedł strach przed śmiercią.
Antoine: W Algierii bałaby się pani ze mną cały czas.
Cleo: Potworne.
Antoine: Nie chcę umrzeć za nic. Śmierć na wojnie jest smutna, wolałbym umrzeć dla kobiety. Umrzeć z miłości.
Vous croyez aux cartes ?
Oui j’ai peur de tout, des oiseaux, de l’orage, de l’ascenseur, des aiguilles, puis maintenant cette énorme peur de mourir.
Si vous étiez avec moi en Algérie vous auriez tout le temps peur alors.
Quelle horreur…
Moi c’est plutôt mourir pour rien qui me désole. Donner sa vie à la guerre c’est un peu triste, j’aurais préféré la donner à une femme. Mourir d’amour. (fr.)
  • Źródło: rozdział XII
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Cleo_od_5_do_7&oldid=562823”