Bertrice Small

Bertrice Small (1937–2015) – amerykańska pisarka, autorka powieści obyczajowych oraz romansów.

Królewska intryga (2001)

(ang. Intigued; tłum. Iwona Chamska)

• Kazał przyprowadzić dziewczynę do jego ma­łego domu w Londynie, gdzie chciał się z nią rozmó­wić. Przysiągł sobie, że Bess nie poślubi bękarta. Uwaga króla, jakoby krew rodu Lightbody nie do­równywała szlachetnością krwi królewskiego bękarta tylko go rozwścieczyła.

• Nie mając wyboru, rodzice niechętnie pogodzili się z decyzją córki. Zaślubiny Charlesa Fryderyka Stuarta i Elisabeth Anne Lightbody odbyły się trzeciego maja roku tysiąc sześćset trzydziestego dziewiątego w królewskiej kaplicy zamku Windsor. Para natychmiast opuściła dwór królewski i nieczęsto go od tej pory odwiedzała, za­dowalając się życiem na wsi w majątku Charliego, Queen’s Malvern.

• Obecnie trudno było znaleźć okazję do przebywania w towarzystwie, w którym córka księcia mogłaby znaleźć odpowied­niego męża. Wielu mężczyzn chętnie poślubiłoby Autumn dla jej urody i majątku, nie zważając na jej wiek, ale w ich rodzinie córki miały przywilej wycho­dzenia za mąż z miłości.

Inne

• Miłość to troszczenie się o kogoś bardziej niż o siebie samego. To pragnienie, żeby ta osoba była szczęśliwa. To umiejętność oddania się całkowicie tej osobie, ale tak, że nie traci się własnej tożsamości.
  • Źródło: Księżna (2001), tłum. Rafał Lisiński

• Rankiem trzeciego dnia Ali Hassan zjawił się w namiocie Zaynab.
  – Dziś wieczorem wreszcie będziesz moja! – oznajmił z szerokim uśmiechem.
  – Obawiam się, że nie – spokojnie powiedziała Zaynab. – Wczorajszej nocy pękło ogniwo łączące mnie z księżycem i jestem nieczysta.
  – Kłamiesz! – ryknął.
  – Czy ja kłamię, Ingo? – Zaynab zwróciła się do przyjaciółki.
  – Nie, panie, Niewolnica Miłości nie kłamie – rzekła Inga drżącym głosem. Niezależnie od słów Zaynab, nadal śmiertelnie bała się Ali Hassana.
  • Źródło: Niewolnica miłości (1995), tłum. Anna Dobrzańska-Gadowska

• Ze smutkiem muszę przyznać, nawet gdyby Rzym miał mnie obłożyć ekskomuniką za samą myśl, a nie za wypowiedzenie tego na głos, że przeklęta kobieta miała rację.
  • Źródło: Pod naporem uczuć (2006), tłum. Hanna Rostkowska-Kowalczyk