Bóbr
Bóbr
- Bóbr iest to zwierzę ziemnowodne, ma weirzenie straszne, dla długich i ostrych zębów, którymi drzewa ścina. Przednie nogi ma do psich podobne, a zadnie do gęsich. Ogon cały łuskowaty nakształt ryby, który iest tłusty i bardzo smaczy. Niektórzy mięso iego iedzą nawet w post.
- Autor: Remigiusz Ładowski
- Komentarz: pisownia oryginalna.
- Źródło: Piotr Topiński, Kampinoskie bobry, Alfa, Warszawa 1987, ISBN 83-7001-142-X.
- Bóbr ma białe, mocne zęby
A szczególnie oba przednie.
Umyj swoje pierwszorzędnie,
To bobrowi mina zrzednie.- Autor: Sara Segal, Bóbr
- Jak masz bobra, to sprawa dobra.
- Opis: przysłowie staropolskie
- Źródło: Jacqueline i Zdzisław Wdowińscy, Tropem bobra, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1981, ISBN 83-09-00065-0, s. 41.
- Jak zabijesz bobra, nie będziesz miał dobra.
- Opis: przysłowie staropolskie
- Źródło: Jacqueline i Zdzisław Wdowińscy, Tropem bobra, op. cit., s. 41.
- Nie zawsze się dają łapać bobry.
- Opis: przysłowie staropolskie.
- Źródło: Jerzy Bralczyk, Zwierzyniec, Warszawa: Agora, 2019, s. 23.
- Okupić się jak bóbr strojami.
- Opis: przysłowie staropolskie, według którego ścigany bóbr odgryzał sobie genitalia.
- Źródło: Jerzy Bralczyk, Zwierzyniec, Warszawa: Agora, 2019, s. 23.
- Raz jezuita omackiem idący
Namacał bobra u dziewuchy śpiącej
Ta odeckniona zawoła nań hola!
Takowej misji nie kazał Loyola!- Autor: Franciszek Ksawery Dmochowski.
- Źródło: Jerzy Bralczyk, Zwierzyniec, Warszawa: Agora, 2019, s. 24.
- Zobacz też: Ignacy Loyola, jezuici.