Waleria Messalina

Waleria Messalina (Mesalina) (17–48) – cesarzowa Rzymu w latach od 41 do śmierci w zamachu jako małżonka cesarza Klaudiusza (znacznie młodsza od niego); osławiona z powodu uczestnictwa w częstych ekscesach seksualnych; zamordowana z rozkazu męża po nieudanej próbie dokonania zamachu stanu.

O Walerii Messalinie[edytuj]

(…) była kuzynką Nerona oraz trzecią żoną cezara Klaudiusza. Powszechnie uważano ją za najbardziej nikczemną kobietę w Rzymie, a ona wprost uwielbiała tę rolę. Była tak nikczemna, że z zasady nienawidziła ludzi przyzwoitych i dobrze wychowanych. Twierdziła, że są nudni i nijacy.
- Autor: Will Cuppy, Życie i upadek prawie wszystkich, tłum. Wojciech Tyszka, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2005, ISBN 8371634099, s. 79.

Kiedy niezbyt bystry, niezbyt atrakcyjny pięćdziesięcioletni mężczyzna zakochuje się w bardzo atrakcyjnej, bardzo inteligentnej piętnastoletniej dziewczynie, zazwyczaj nie wróży mu to nic dobrego.
- Autor: Robert Graves, Ja Klaudiusz, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, wyd. Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 37

Mesalina, małżonka cesarza Klaudiusza, która zwycięstwo w konkursie parzenia się uważa za rzecz królewską, wybrała na swoją rywalkę pospolitą ladacznicę, cieszącą się najgorszą sławą i wygrała z nią. W ciągu dwudziestu czterech godzin miała bowiem dwudziestu pięciu mężczyzn.
- Autor: Pliniusz Starszy
- Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 91–92.

W czasach dynastii julijsko-klaudyjskiej kobiety z niepohamowaną siłą dorwały się do rządzenia, a stało się to za sprawą Mesaliny. Chociaż już przed nią wiele dam starało się zademonstrować swą władzę (Agrypina, Poppea), to ona przetrwała w zbiorowej pamięci jako osoba kojarząca się z okrucieństwem i skandalami seksualnymi, a w Historii zapisała się jako uosobienie seksu i zła, dwóch słów połączonych tym samym piętnem grzechu i potępienia przez religie monoteistyczne.
- Autor: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 37.

W samym sercu imperium rzymskiego przyszło na świat kilka spośród najbardziej przebiegłych, najokrutniejszych i najambitniejszych kobiet w dziejach. (…) Jednak to imię Walerii Messaliny było przez wieki synonimem wszelkich wad i występków niewieściego rodu. Fakt, iż zdołała zyskać tak złą reputację musi budzić zdumienie, jeżeli weźmie się pod uwagę, że miała zaledwie piętnaście lat, kiedy poznała i poślubiła cesarza Klaudiusza, a dwadzieścia dwa, kiedy umarła.
- Autor: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 37.

Wyznaczyli dzień i sprowadzili do podpisania kontraktu małżeńskiego świadków, tak jakby chcieli założyć rodzinę. Mesalina wysłuchała błogosławieństwa kapłana, zdjęła welon i ofiarowała go bogom. Poślubieni zasiedli wraz z zaproszonymi gośćmi do uczty, wymienili pocałunki, obejmowali się i spędzili noc jak mąż i żona. Po weselu obchodzili święto winobrania, w czasie którego kobiety wystąpiły przystrojone w zwierzęce skóry, a Mesalina wyglądała jak bachantka o falujących włosach, niczym w pochodzie boga wina w starożytnej mitologii.
- Autor: Tacyt
- Opis: o nielegalnych zaślubinach Messaliny z Gajuszem Siliuszem, które zawarte bez wiedzy Klaudiusza miały być zarzewiem przewrotu.
- Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, op. cit., s. 93–94.
- Zobacz też: Gajusz Siliusz