Zofia Bystrzycka

Zofia Bystrzycka (ur. 1922), polska powieściopisarka, korespondentka wojenna.

• Akt fizycznego przenikania nie jest na obcość drugiego człowieka sposobem zaradczym.

• Człowiek podobno sterowany bywa tylko w jednym kierunku zagłady.

• Człowiek niewidomy, pozbawiony wzroku jest kaleką. I musi żyć w swoim czarnym świecie, inne zmysły rozwija, okazując im trudne zaufanie. Człowiek ślepy, który ma oczy, aby widzieć i oceniać to, co postrzega, ale rozmyślnie idzie po omacku, zamknięty w swoim egotyźmie – jest niebezpieczny. Dla siebie i dla otoczenia.

• Dlaczego człowiek tak uparcie idzie ku zdarzeniom, które dają, muszą dać cierpienie?

• Dobre rady są kompletną abstrakcją, bo ludzie i tak sami dochodzą do koniecznych odkryć w swoim bytowaniu.

• Drwina jest zwycięstwem dystansu do siebie.
  • Zobacz też: drwina

• Górnolotne słowa wzięły się z uczuć ludzi, którzy chcieli je jakoś nazwać.

• Jest jakaś granica zwierzeń, której przejść słowami nie trzeba.

• Jeśli ma się trzy dni w roku, to trzeba je oddać miłości. Reszta jest oszukiwaniem czasu.

• Każda miłość przychodzi w porę.

• Łatwiej jest uciec samemu, niż przyjąć ucieczkę kogoś od siebie.
  • Zobacz też: ucieczka

• Milczeć można tylko wśród bliskich. Bo dopiero bliskie poznanie daje kredyt milczenia.

• Miłosiernie jest wdepnąć w cudzą pustkę, lecz niebezpiecznie w czyjeś nieszczęście.

• Monotonia jest gwarancją trwania.
  • Zobacz też: monotonia

• Może żaden mężczyzna nie potrafi znieść kobiecej zgryzoty, jeśli w jej orbicie nie jest on sam, źródło światła, wokół którego krążymy?

• Nic tak mężczyzny nie podnieca jak niepewność zwycięstwa.
  • Zobacz też: mężczyzna

• Nie należy publicznie pokazywać ludziom umarłych zdjęć, gdyż budzą w żywych satysfakcję z własnej nieśmiertelności.

• Niejedno może być udziałem człowieka poza krzywdą wyrządzoną bezbronnym przez mających narzędzia władzy.

• Odległość wobec każdego mężczyzny w życiu kobiety jest, być może, rezygnacją, ale także jej zwycięstwem. Zwycięstwem spokoju, kiedy chce się już zrezygnować z pełnego życia, czyli z dramatów.

• Ognisko domowe dlatego przecież jest ogniskiem domowym, że nie podsycane – gaśnie.
  • Zobacz też: ognisko domowe

• Parę razy w życiu przychodzi na człowieka taka niedziela, gdy sięga się do niepotrzebnych zakamarków, w których lata gromadzą zapomniane przedmioty.
  • Zobacz też: niedziela

• Pewni ludzie dziwią się rzadko; może dlatego, że wyczerpali swój kontygent zaskoczeń.

• Pociąg fizyczny, ta utrata myśli na rzecz głodu ciała niczego między dwojgiem ludzi nie załatwia, bo jak każdy głód także i tę pustkę można załatwić dosytem.

• Przyjaźń jest godzinożerna i wymaga haraczy na dziś i na jutro, czy można sobie na nią pozwolić bez pretensji do jej złodziejskich zachcianek?
  • Zobacz też: przyjaźń

• Skleroza jak młodość uderza do głowy.
  • Zobacz też: skleroza, młodość

• Śmierć jest faktem banalnym, ale jej przeżycie – nigdy.
  • Zobacz też: śmierć

• Tak zwaną porządną kobietę bierze się w całości, bez reszty, bez jej kłamstw i podbijania ceny, a potem się ją zwraca i stawia na dawne miejsce, zwyczajnie, bez absurdalnych korowodów, bo takie kobiety są potem tylko ogłuszone i nieme.

• Ważny jest tylko ktoś, kto potrafi nam podarować inne wymiary przyjmowania świata.

• Wierność jest cnotą, która z latami obraca się w pewność straconych okazji.
  • Zobacz też: wierność

• Większe szczęście daje nadzieja zawarta w dążeniu – niż świadomość, że oto jesteśmy u mety.
  • Zobacz też: nadzieja

• Złudzenia, jak opary nad miejscem zdradliwym, mają nieraz kolorowe blaski i niejednego wciągnęły w sytuacje bez ratunku.
  • Zobacz też: złudzenie

• Życie jednak nie trwa w przykazanej ciemności, ponieważ nią właśnie musi się skończyć, koniec zawsze jest w niewidzeniu, więc bojaźliwie uciekamy od sytuacji niejasnych w ostre światło dnia.