Ja, Dago Piastun

Ja, Dago Piastun – powieść autorstwa Zbigniew Nienackiego.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

C

• Co u zwykłego człowieka jest wadą, u władcy staje się cnotą, jeśli swoim postępowaniem ocala przez to państwo.
  • Zobacz też: władza

H

• Historia ocenia rządy i władców tylko według tego, jakie osiągnęli cele. Dzieli ich na słabych i nieudolnych, choć być może byli dobrotliwi i pełni cnoty. Wyróżnia potężnych i silnych zwanych wielkimi, choć być może swoją wielkość osiągnęli przez zdradę, wiarołomstwo, niezliczone zbrodnie i wojny. Dla Historii liczy się tylko wielki cel, przymyka oczy na środki, które doprowadziły do niego. Wywyższa zwycięzców, gardzi pokonanymi.
  • Zobacz też: historia, władza

I

• Im bardziej ktoś czegoś pragnie, tym mniejsza jest nadzieja, aby to otrzymać.

J

• Jeśli lud daje komuś władzę, może ją łatwo odebrać. Bóg nie jest taki skory do odbierania władzy, lepiej jest więc otrzymać ją od niego, niż od ludu.
  • Zobacz też: władza, bóg, lud

K

• Każdy bowiem mądry lud tworzy własne obyczaje, a nie tylko naśladuje innych.

• Kiepski to władca, który na swój lud narzeka. Sprawą władcy jest uczynić lud sobie posłusznym i pracowitym, ująć go żelazną ręką i nauczyć szacunku dla władzy.
  • Zobacz też: władza

• Kto nie ma nadziei, chwyta za oręż.
  • Zobacz też: nadzieja

• Kto umie czekać, trzy razy dostaje.

N

• Najwyższą zasadą sztuki rządzenia jest nieustanne dzielenie ludzi, jednych wywyższanie, a innych poniżanie, jednych obsypywanie łaskami, a innych karami, aby wciąż jedni byli przeciw drugim. Bo tak naprawdę, nikt nie chce być równy drugiemu, gdyż zawsze ma się za coś lepszego.
  • Zobacz też: władza

• Nawet niewolnik jest wolny, gdy jego niewola służy wolności.
• Zobacz też: niewolnik, niewola, wolność

• Nic tak nie podnieca i nie cieszy ludzi, jak nadzieja, że zobaczą czyjąś śmierć w mocy prawa.
  • Zobacz też: sąd, prawo, śmierć

• Nie buduje się państwa na piasku i błocie, ale na grodach potężnych.

• Nie istnieje coś takiego jak sąd ludu, ale jedynie sąd w imieniu ludu.
  • Zobacz też: sąd, lud

• Nie ma wątlejszej potęgi od tej, która jest oparta na cudzej sile.
  • Zobacz też: władza

• Nie tylko dla swojej chwały wojuje władca, ale przede wszystkim o szlaki handlowe, o targowiska kupieckie, o bogactwo dla swego kraju.
  • Zobacz też: władza, walka, państwo

• Niecierpliwość w oczekiwaniu na wywyższenie bywa matką zdrady.
  • Zobacz też: zdrada

• Nikczemny staje się władca w oczach swych poddanych, gdy okazuje chciwość na ich mienie i zabiera im niewiasty.
  • Zobacz też: władza

• Nigdy nie będzie mógł zaufać tym możnym, których sam możnymi nie uczyni.

P

• Prawda i wiara jest zawsze po stronie silniejszych.
  • Zobacz też: władza, prawda

S

• Słabość władcy oznacza słabość państwa.
  • Zobacz też: władza

• Słowa są równie groźne jak miecze.
  • Zobacz też: słowo

• Sztuka rządzenia ludźmi jest umiejętnością mówienia kłamstw przy pomocy prawdy.
  • Zobacz też: władza, kłamstwo

• Sztuka wojowania to sztuka cierpliwości.
  • Zobacz też: walka

T

• Tajemnica władzy kryje się w nazywaniu spraw, uczuć, rzeczy i uczynków.
  • Zobacz też: władza

• Ten się najdzielniej bije, kto o własną wolność się bije.
  • Zobacz też: walka, wolność

W

• Władca ma prawo budzić strach u ludu, unikać jednak powinien jego nienawiści.
  • Zobacz też: władza

• Wszystko, co tajemnicze rozbudza wyobraźnię.
  • Zobacz też: tajemnica

• Wszystko na świecie istnieje tylko w taki sposób i pod taką postacią, pod jaką zostało nazwane.

• Wypowiadam walkę możnym i książętom, a taka walka zachęty w złocie nie potrzebuje.
  • Zobacz też: walka

Z

• Zdrada dojrzewa powoli, a potem nagle wybucha, jak płomień suchego chrustu.
  • Zobacz też: zdrada

• Złoto otwiera wszystkie bramy i wytrąca oręż z ręki wrogów.
  • Zobacz też: złoto

Ź

• Źle czyni władca, który chce swoje siły oprzeć na wojsku najemnym, albowiem jak sama ich nazwa wskazuje, temu wiernie służą, kto im płaci. Kto się bije dla zapłaty, ten słabo się bije, zdradę nosi w swoim sercu i czyni nie to, co mu każe zrobić przysięga, lecz własna korzyść. Źle także czyni władca, który prosi o pomoc wojsko posiłkowe od innych władców, albowiem jeśli ono poniesie klęskę i on poniesie klęskę. A jeśli ono zwycięży, on staje się natychmiast jego niewolnikiem.
  • Zobacz też: władza, wojsko