Scenariusz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m +1, formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
m +1
Linia 17: Linia 17:
* Scenarzysta powinien przede wszystkim wiedzieć, co ma do powiedzenia.
* Scenarzysta powinien przede wszystkim wiedzieć, co ma do powiedzenia.
** Autor: [[Maciej Karpiński]], ''Niedoskonałe odbicie. O sztuce pisania scenariusza filmowego''. Warszawa 1995.
** Autor: [[Maciej Karpiński]], ''Niedoskonałe odbicie. O sztuce pisania scenariusza filmowego''. Warszawa 1995.

* W polskim kinie częstym błędem jest niedopracowanie na etapie scenariusza. Ponieważ sam piszę teksty, wiedza zdobyta na studiach pomaga mi przy narracji, konstrukcji bohatera. Pomimo różnic między językiem filmu i literatury, korzystam z doświadczeń zdobytych na polonistyce.
** Autor: [[Artur Pilarczyk]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41260 Wywiad, 2007]
** Zobacz też: [[film]]





Wersja z 16:11, 26 lut 2010

Scenariusz – materiał literacki będący podstawą realizacji fabuły.

  • Jeśli scenarzysta zarabia kilkadziesiąt tysięcy za scenariusz, nad którym powinien pracować pół roku to wychodzi, że ma mniejszą średnią niż facet odśnieżający ulice.
  • Okres wzajemnej nieufności powinien się dla kina i literatury skończyć. Literat jest kinu potrzebny. Nie gotowe dzieło literackiej, książka, ale właśnie żywy literat, autor scenariuszy.
  • Pisanie scenariuszy jest fajną sprawą, bo można kierować bohatera w różne strony, on może dokonać wyboru, którego samemu się nie dokona, albo, którego w przeszłości się nie dokonało i teraz się żałuje.
  • Polska kinematografia jest offowa, nie jest z natury profesjonalna. Mamy model, w którym brakuje dobrych producentów, jest ledwie dwóch, trzech ludzi, którzy się na producentów nadają. To nie tak, że filmy są średnie, bo scenariusze są średnie. Po prostu cały nasz przemysł jest średni.
  • Scenarzysta powinien przede wszystkim wiedzieć, co ma do powiedzenia.
    • Autor: Maciej Karpiński, Niedoskonałe odbicie. O sztuce pisania scenariusza filmowego. Warszawa 1995.
  • W polskim kinie częstym błędem jest niedopracowanie na etapie scenariusza. Ponieważ sam piszę teksty, wiedza zdobyta na studiach pomaga mi przy narracji, konstrukcji bohatera. Pomimo różnic między językiem filmu i literatury, korzystam z doświadczeń zdobytych na polonistyce.