Henryk Elzenberg

Henryk Elzenberg (1887–1967), polski filozof.

• Celem życia jest: w swojej małej jednostkowej duszy odbić jak najwięcej kosmosu.

• Co znaczy "umieć żyć z ludźmi"? – Niestety, niestety, znaczy to potrosze: myśleć o nich źle, "być" z nimi dobrze.
  • ibidem

• Człowiek to potworna kabała, w jaką wdał się byt; co z niej wyniknie?
  • ibidem

• Czyż mam przestać zabiegać o swoje dobro przyzwoicie ludzkie dlatego, że przy tej okazji jakis tam łajdak osiągnie swoje łajdackie?

• Etyka jest nauką o mężnym zachowaniu się wobec bytu.
  • Zobacz też: etyka

• Gdyby ludzie mieli więcej odwagi, byliby wszyscy tchórzami.
  • Opis: Elzenberg cytuje to z Shaftesbury'ego, który cytuje Rochestera

• Jeden człowiek jest lepszy niż dwóch, dwóch niż gromada, gromada niż społeczeństwo.
  • Źródło: Kłopoty z istnieniem

• Konwencja przeżera nas na wskroś. Są nawet konwencjonalne sposoby przełamywania konwencji.
  • ibidem

• Kto pracuje nad ukształtowaniem siebie, ten jest sam.

• Ludzie lepiej się rozumieją, gdy niezupełnie racjonalnie myślą, a mówią w jakimś stopniu metaforycznie.

• Mądrość jest najsubtelniejszą, najbardziej uduchowioną z form panowania, nie nad ludźmi, lecz nad światem.

• Mądrość polityczna polega często na mówieniu głupstw tam gdzie trzeba. Ależ na miłość boską, obywatelu, nigdy przecież na ich myśleniu.
  • ibidem

• Najinteligentniejsi ludzie najwięce miewają głupich pomysłów; ich umysł jest niespokojny, w ciągłym ruchu, więc wciąż się potyka. Głupcy mało mają głupich pomusłów.
  • ibidem

• Najpraktyczniej zacząć od wyrzeczenia, bo tak czy tak, na nim skończyć wypadnie.

• Należy w imię wielkiej miłości praktykować drobną życzliwość.

• Neopozytywista: istota człekokształtna, z którą nie ma ludzkiego porozumienia.
  • ibidem

• Nie gardź sobą, że bitwę przegrałeś. Trzeba pewnej siły, by się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa.

• Od miernej porcji głupoty poczujesz się chory i nieswój; od potężnej – przyjdziesz do siebie.

• Perswazja poparta siłą nie jest perswazją.
  • ibidem

• Piękno jest jednocześnie kształtem czegoś i czegoś zasłoną, drogą i zbłądzeniem z tej drogi.

• Piękność świata nie jest oparciem.

• Powołanie człowieka jest proste: budować świat przeciw światu

• Precyzja myśi jest cechą epigonów: powiedzmy ostrożniej: drugiego pokolenia twórcy. Myśl odkrywcza jest na ogół nieprecyzyjna.
  • ibidem

• Rzeczywistość – tę część raczej brudną – powinniśmy niewątpliwie z n a ć: złudzeniami żyć się nie godzi. Ale nie powinniśmy się w nią w p a t r y w a ć; bo ze zła i brzydoty cóż ostatecznie innego niż zło i brzydota może się udzielić nam samym?
  • ibidem

• Samobójstwo jest tą ostatnią rezerwą, tą ostatnią linią obronną, stanowiąca dla nas rękojmię, że poniżej pewnego poziomu poniżenia, upokorzenia, rozbicia wewnętrznego itp. nic i nikt nas zepchnąć nie może. Świadomość, że zawsze można popełnić samobójstwo, to nasze kryte tyły w walce życiowej. Zupełnie inaczej można się wtedy ustosunkować do każdej sprawy; życie nie tylko jest spokojniejsze, ale i o wiele piękniejsze.

• Są ludzie, którzy nigdy nigdzie nie wsadzą swoich trzech groszy, tylko od razu trzydzieści.

• Są na świecie i bandyci i święci. Ale święci obracają się w ramach, które wyznaczają bandyci.
  • ibidem

• Surowość jest wyrazem szacunku, wyrozumiałość – lekceważenia.
  • ibidem

• Uczucie jest źródłem i ujściem, ale rzeka płynie myślami.

• Umieć powiedzieć nie: to jest fundament zarówno charakteru człowieka jak jego pozycji wśród ludzi.
  • ibidem

• W dziejach zawsze było sensowne tylko to, co poza nie wyprowdzało.
  • ibidem

• W ogromnej większości wypadków efektowna bywa myśl tylko dlatego, że nie przemyślana do końca.

• Wybieraj to, co jest dla ciebie, a nie wbrew tobie, słuchaj wszystkich, ale decyduj samodzielnie.
  • Źródło:Kłopot z istnieniem

• Zalety znienawidzonego są bardziej nienawistne niż jego wady.
  • ibidem