Friedrich Hebbel: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
m robot dodaje: lt:Frydrichas Hebelis |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
[[de:Friedrich Hebbel]] |
[[de:Friedrich Hebbel]] |
||
[[it:Christian Friedrich Hebbel]] |
[[it:Christian Friedrich Hebbel]] |
||
[[lt:Frydrichas Hebelis]] |
|||
[[pt:Friedrich Hebbel]] |
[[pt:Friedrich Hebbel]] |
||
[[ru:Кристиан Фридрих Геббель]] |
[[ru:Кристиан Фридрих Геббель]] |
Wersja z 19:48, 26 paź 2009
Christian Friedrich Hebbel (1813–1863) – niemiecki poeta i dramaturg.
- Cnota jest w sercu, a nie gdzie indziej.
- Dowcip jest jedyną rzeczą, którą tym trudniej znaleźć, im gorliwiej szuka.
- Dramat żyje tylko wówczas, kiedy pokazuje nam, w jaki sposób indywiduum ludzkie przybiera formę i zaczyna prowadzić walkę między swoim osobistym światem a światem zewnętrznym.
- Geniusz jest inteligencją entuzjazmu.
- Lepiej być kanciastym Czymś niż okrągłym Niczym.
- Miłość ogranicza naturalną wrogość między kobietą i mężczyzną.
- Można kamień rzucić w powietrze. Przez to jednak nie urosną mu skrzydła.
- Pragniemy być kochani brutto, nie netto.
- Przebacza się próżność, ale nie dumę.
- Publiczność oklaskuje sztuczne ognie, ale nie wschód słońca.
- Zobacz też: publiczność, sztuczne ognie, wschód słońca
- Radość uogólnia człowieka, boleść indywidualizuje.
- Uprzedzenie jest kardynalnym przejawem ignorancji.
- Uważam za największy obowiązek człowieka, który w ogóle zajmuje się pisaniem, by dostarczał materiałów do swojej biografii.
- Wielu obdarzyła natura talentem współczucia, niewielu – współradości.
- Właściwą rzeczą głupców jest przyglądanie się wadom innych i zapominanie o własnych.
- Wprost nie do wiary, ile rozumu używa się w świecie dla udowodnienia głupstw.