Georges Bataille: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: he:ז'ורז' באטיי |
uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[w:Georges Bataille|Georges Bataille]]''' (1897–1962) |
'''[[w:Georges Bataille|Georges Bataille]]''' (1897–1962) – francuski filozof, krytyk literacki i pisarz. |
||
* Bóg się delektuje... To możliwe, ale to, czym on się delektuje jest, jak mi się wydaje, nienawiścią, którą odczuwa do samego siebie, i z którą żadna ziemska nienawiść nie może się równać. |
* Bóg się delektuje... To możliwe, ale to, czym on się delektuje jest, jak mi się wydaje, nienawiścią, którą odczuwa do samego siebie, i z którą żadna ziemska nienawiść nie może się równać. |
||
* Cóż pozostało we mnie, gdy stał się cień...? |
|||
* Czas oznacza jedynie ucieczkę przedmiotów, które wydawały się prawdziwe. |
|||
* Daremnie miłość próbuje objąć to, co przestaje istnieć. |
|||
* Dla zwierzęcia, które nie wpada w pułapkę ja, nie istnieje nic tragicznego. |
|||
* Dopiero w chwili gdy nadejdzie śmierć, będę wiedział niezbicie o co chodzi. |
|||
* Dopominając się dla siebie praw człowiek zapomina, ze jest zwierzęciem: jest nim koniecznie, lecz bez praw i czuje się zmuszony to ukrywać. |
|||
* I myślałem, że jestem żywy po to jedynie, aby lepiej wiedzieć, że jestem martwy. |
|||
* Jak pięknie, jak wstrętnie jest wiedzieć. A jednak chciałem tego, za wszelką cenę, chciałem WIEDZIEĆ. |
|||
* Losem ludzi wolnych jest świadoma uległość. |
|||
* Muszę milczeć, żeby być pewien tak wielkiej wspólnoty dusz. Straciłbym ją bez wątpienia, gdybym najpierw nie zrezygnował ze spotkań z tobą. |
|||
* Nasze istnienie jest rozpaczliwą próbą dopełnienia bytu. |
|||
* Nie jesteśmy wszystkim i naprawdę tylko 2rzeczy są pewne na tym świecie, ta pierwsza właśnie, i druga – że umrzemy. |
|||
* Nie ma nic ludzkiego, co by nie mogło posłużyć za pułapkę dla ludzi. |
|||
* Nie można szukać dobra, jeśli nie zapomni się życia i jego warunków. |
|||
* Nie wiemy nic o człowieku, dopóki nie przybrał on formy zdania. |
|||
* Odrzucenie komunikowania jest sposobem komunikowania mniej przyjaznym, ale najpotężniejszym. |
|||
* Poezja prowadzi od znanego ku nieznanemu. |
|||
* To, czego uczę [...], jest upojeniem, a nie filozofią: nie jestem filozofem, ale świętym, może szaleńcem... |
* To, czego uczę [...], jest upojeniem, a nie filozofią: nie jestem filozofem, ale świętym, może szaleńcem... |
||
* Tylko ludzie beznamiętni albo niewinni utrzymują, że przyzwyczajenie stępia zmysły... |
|||
* Tym mniej wszelako obawiam się zbłądzenia, że na nie przystaje. |
|||
* Tym, co we mnie płacze i złorzeczy, jest moje pragnienie zaśnięcia w spokoju, wściekłość na myśl, że mi przeszkodzą. |
|||
* U podstaw ludzkiego życia znajduje się zasada niewystarczalności. |
|||
* Uczyniłem moje milczenie nieznośnym, ale to właśnie zwalniało mnie z obowiązku milczenia. |
|||
* Umysł porusza się w przedziwnym świecie, złożonym z trwogi i ekstazy. |
|||
* W zasadzie nie istnieje nic beznadziejnego z wyjątkiem słów, z którymi wiąże nas nieuczciwość. |
|||
* Wydawało mi się, że dziś wieczorem umrę z rozkoszy; to rozkosz mnie zabija, nie strach. |
* Wydawało mi się, że dziś wieczorem umrę z rozkoszy; to rozkosz mnie zabija, nie strach. |
||
* Wyjątkowej odwagi potrzeba, aby nie poddać się przygnębieniu i dalej trwać. |
|||
* Wykręcać się od istnienia to nie umierać, ale już być martwym. |
|||
* Żyje wrażliwym doświadczeniem, a nie logiczną ekstazą. |
|||
{{DEFAULTSORT:Bataille}} |
|||
⚫ | |||
[[Kategoria:Francuscy |
[[Kategoria:Francuscy filozofowie]] |
||
[[Kategoria:Francuscy |
[[Kategoria:Francuscy krytycy]] |
||
⚫ | |||
[[bs:Georges Bataille]] |
[[bs:Georges Bataille]] |
Wersja z 11:46, 16 cze 2009
Georges Bataille (1897–1962) – francuski filozof, krytyk literacki i pisarz.
- Bóg się delektuje... To możliwe, ale to, czym on się delektuje jest, jak mi się wydaje, nienawiścią, którą odczuwa do samego siebie, i z którą żadna ziemska nienawiść nie może się równać.
- Cóż pozostało we mnie, gdy stał się cień...?
- Czas oznacza jedynie ucieczkę przedmiotów, które wydawały się prawdziwe.
- Daremnie miłość próbuje objąć to, co przestaje istnieć.
- Dla zwierzęcia, które nie wpada w pułapkę ja, nie istnieje nic tragicznego.
- Dopiero w chwili gdy nadejdzie śmierć, będę wiedział niezbicie o co chodzi.
- Dopominając się dla siebie praw człowiek zapomina, ze jest zwierzęciem: jest nim koniecznie, lecz bez praw i czuje się zmuszony to ukrywać.
- I myślałem, że jestem żywy po to jedynie, aby lepiej wiedzieć, że jestem martwy.
- Jak pięknie, jak wstrętnie jest wiedzieć. A jednak chciałem tego, za wszelką cenę, chciałem WIEDZIEĆ.
- Losem ludzi wolnych jest świadoma uległość.
- Muszę milczeć, żeby być pewien tak wielkiej wspólnoty dusz. Straciłbym ją bez wątpienia, gdybym najpierw nie zrezygnował ze spotkań z tobą.
- Nasze istnienie jest rozpaczliwą próbą dopełnienia bytu.
- Nie jesteśmy wszystkim i naprawdę tylko 2rzeczy są pewne na tym świecie, ta pierwsza właśnie, i druga – że umrzemy.
- Nie ma nic ludzkiego, co by nie mogło posłużyć za pułapkę dla ludzi.
- Nie można szukać dobra, jeśli nie zapomni się życia i jego warunków.
- Nie wiemy nic o człowieku, dopóki nie przybrał on formy zdania.
- Odrzucenie komunikowania jest sposobem komunikowania mniej przyjaznym, ale najpotężniejszym.
- Poezja prowadzi od znanego ku nieznanemu.
- To, czego uczę [...], jest upojeniem, a nie filozofią: nie jestem filozofem, ale świętym, może szaleńcem...
- Tylko ludzie beznamiętni albo niewinni utrzymują, że przyzwyczajenie stępia zmysły...
- Tym mniej wszelako obawiam się zbłądzenia, że na nie przystaje.
- Tym, co we mnie płacze i złorzeczy, jest moje pragnienie zaśnięcia w spokoju, wściekłość na myśl, że mi przeszkodzą.
- U podstaw ludzkiego życia znajduje się zasada niewystarczalności.
- Uczyniłem moje milczenie nieznośnym, ale to właśnie zwalniało mnie z obowiązku milczenia.
- Umysł porusza się w przedziwnym świecie, złożonym z trwogi i ekstazy.
- W zasadzie nie istnieje nic beznadziejnego z wyjątkiem słów, z którymi wiąże nas nieuczciwość.
- Wydawało mi się, że dziś wieczorem umrę z rozkoszy; to rozkosz mnie zabija, nie strach.
- Wyjątkowej odwagi potrzeba, aby nie poddać się przygnębieniu i dalej trwać.
- Wykręcać się od istnienia to nie umierać, ale już być martwym.
- Żyje wrażliwym doświadczeniem, a nie logiczną ekstazą.