Maria Kuncewiczowa

Maria Kuncewiczowa (1899–1989) – polska pisarka.

Cudzoziemka

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Cudzoziemka.

• Ani ambicja, ani sztuka, ani podróże, ani bogactwo – uśmiech jest niezbędny do życia. Taki uśmiech, który z sytego serca płynie.

• Bóg zapomniał o ludziach, a ludzie o Bogu.

• Sens słowa nie zawsze jest ten sam, głupie słowo może nabrać nadludzkiej powagi, jeżeli padnie w chwili, która na nie czeka.

Tristan 1946

• (...) i ta muzyka jeszcze raz mówiła, że miłość jest najzdrowszą, najpiękniejszą chorobą, jedynym bólem zasługującym na wieczność.

• Miłość wydaje mi się najbardziej obłudnym, najpustszym słowem w ludzkim języku. Na szczęście pozostaje do użytku ogromny obszar uczuć, które można nazwać lubieniem.
  • Zobacz też: miłość

• Nareszcie się pytam: „to znaczy, że pamięć nie jest potrzebna? Wszystko, co minęło, trzeba pogrzebać i zapomnieć?”. A on wielką igłą, chyba szewską zaszywa sobie dziurę w rękawie i powiada: – Pogrzebać – tak, zapomnieć – nie. Chodzi o to, żeby nie gnić za życia.

• Przebaczyłam mu, nie nie przebaczyłam, czy można przebaczyć deszczowi że pada? pada bo musi Michał jest taki jaki jest Michał jest taki jakiego potrzebuję do życia.

• Stracony ukochany który żądasz żeby ci odpowiadano na list bez zwrotnego adresu który nie rozumiesz że można kochać nieobecnych i taka miłość jest lepsza bez brudu bez zazdrości bez mokrych kudłów miłości której kochanek ani kochanka nie może odebrać miłość do marzenia... Ach ciało stworzone dla obecności niecierpliwe śmiertelne nienawidzę cię nienawidzę!...

Inne

• Artyści nigdy nie przestają być dziećmi, ale niektóre dzieci rodzą się dorosłe.

• Do miłości potrzebne są dwie osoby, nie jedna i nie trzy.