Khalil Gibran

Khalil Gibran (arab. جبران خليل جبران; właśc. Dżubran Chalil Dżubran; 1883–1931) – arabski poeta, malarz i filozof libańskiego pochodzenia; od 1895 mieszkał w USA.

Połamane skrzydła (1912)

Liban nie jest nazwą gór, lecz poetyckim określeniem symbolizującym uczucie duszy i odwołującym się do idei: to obrazy lasów cedrowych rozsiewających zapach i aromat, wieże z miedzi i marmuru, wznoszące się pełne chwały i potęgi oraz stada gazeli przechadzające się pomiędzy wzgórzami i dolinami.
- Zobacz też: Liban

Miłość jest jedyną wolnością na tym świecie, ponieważ wynosi dusze na wyżyny, gdzie nie dosięgną jej ludzkie kodeksy i tradycje, gdzie nie kierują nią prawa natury.
- Zobacz też: miłość

Mylą się ci, którzy wyobrażają sobie, że miłość rodzi się przez długi okres wspólnego życia i znajomości. Prawdziwa miłość jest córką duchowego porozumienia, które albo pojawia się od razu, albo wcale.

Nawet jeśli mrok skrył przed wzrokiem drzewa i pachnące kwiaty, to nie ukryje miłości przed duszą.

Pisarze i poeci starają się pojąć prawdę o kobiecie, ale do dzisiaj nie zrozumieli tajemnic jej serca. Postrzegają ją albo przez zasłonę żądzy, i wtedy widzą jedynie zarys ciała, albo przez pryzmat nienawiści, i wtedy znajdują w niej tylko słabość i uległość.
- Zobacz też: kobieta

Więzień, który potrafi rozbić mury swego więzienia, a nie czyni tego, jest tchórzem.
- Zobacz też: więzienie

Wiosna jest piękna wszędzie, ale w Syrii jest więcej niż piękna… Wiosna jest duchem Boga, który nierozpoznany przemierza pospiesznie ziemię. Gdy dotrze do Syrii, zwalnia i obraca się wstecz: obcuje z duchami królów i proroków unoszącymi się w przestworzach, śpiewa ze strumieniami salomonową Pieśń nad Pieśniami, powtarza z cedrami Libanu wspomnienia dawnej chwały.
- Zobacz też: Syria, wiosna

Szaleniec (1918)

(…) być zrozumianym, to być poniżonym, a być pojętym to tylko osiągnąć pełnię, i jak dojrzały owoc wpaść w czyjeś ręce.

Dlaczego tu jestem, Boże zagubionych dusz, Boże sam zagubiony pośród innych bogów?

Prorok (1923)

(ang. The Prophet)

Bo tak jak miłość wieńczy was, tak też i krzyżuje. Jak sprzyja waszemu wzrostowi, tak też przycina was.
- Zobacz też: miłość

Gdy miłość skinie na was, podążcie za nią,
Chociaż jej drogi są strome i trudne.

Miłość niczego innego nie pragnie, tylko spełnić się.

Inne

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

C

Ci, którzy znają miłość w jej bezmiarach, wiedzą, że nie sposób kosztować jej rozkoszy, nie przyswoiwszy sobie jej cnót.

Często śpiewamy dzieciom kołysanki, aby samemu szybciej zasnąć.

D

Dziwne, że pożądanie określonych przyjemności jest częścią mego cierpienia.

F

Fakt to neutralna prawda.

G

Gdy miłość bliźniego przynosi ci radość, to miłość przestała już być cnotą.

Gdybyś prawdziwie oczy swe otworzył i widział, ujrzałbyś swój wizerunek we wszystkich wizerunkach. A gdybyś uszy swe otworzył i słuchał, usłyszałbyś głos swój we wszystkich głosach.

I

Im głębiej ból przenika wasze istnienie, tym większą radość możecie w nim pomieścić.

J

Jak mogę stracić wiarę w sprawiedliwość na świecie, skoro sny tych, którzy śpią w puchach, nie są wcale piękniejsze od snów tych, którzy śpią na gołej ziemi.

Jakże jestem nikczemny, gdy otrzymując od życia złoto, tobie daję srebro i uważam się przy tym za wspaniałomyślnego.

Jakże jesteś roztargniony, skoro każesz ludziom latać twoimi skrzydłami, a nie możesz im dać nawet jednego piórka.

Jeden sprawiedliwy robi diabłu więcej kłopotów, niż milion ślepych wyznawców.

Jeżeli ani twoje radości, ani twoje troski nie staną się wielkie, świat stanie się mały.

Jeżeli widzisz tylko tyle, co objawia światło i słyszysz tylko tyle, co obwieszcza głos – to nigdy nie zobaczysz i nie usłyszysz prawdy.

K

Kochająca kobieta wybacza wszystko. Lecz nie zapomina niczego.

Kochający obejmują raczej to, co między nimi, niż siebie.

Kogo miłość nie wybrała sobie za sługę, ten nie usłyszy jej wołania.

Korzeń jest kwiatem, co gardzi sławą.

L

Litość jest tylko połową sprawiedliwości.

Ludzkość jest strumieniem światła płynącym ze skończoności do nieskończoności.

M

Mało dajesz, gdy dajesz tylko ze swego bogactwa, ale jeśli dajesz siebie samego, wtedy dajesz naprawdę.

Małżeństwo jest jak czysty deszcz, który spada z nieskalanego nieba, aby użyźnić i obdarzyć błogosławieństwem pola bożej natury.

Miłość jest dzieckiem duchowej sympatii; i jeżeli ta sympatia nie powstanie w jednej chwili, to nie powołają jej do życia ani lata, ani pokolenia.

Miłość jest jak piękny ptak, którego chciałoby się złapać – nie wolno go jednak przy tym zranić.

Miłość jest jedyną wolnością na świecie: podnosi ona duszę na takie wysokości, że nie mają na nią żadnego wpływu ani prawa ludzkie, ani zjawiska natury.

Miłość jest jedynym kwiatem, który rośnie i rozwija się niezależnie od pór roku.

Miłość jest świętym winem, płynącym z serca bogów do serc człowieczych. Tylko tym smakuje wyśmienicie, których serca wolne są od wszelkiej zwierzęcej chuci.

Miłość jest welonem między kochającymi.

Miłość nie odnawiana każdego dnia stanie się przyzwyczajeniem, a z biegiem czasu niewolą.

Miłość, która nie odradza się stale, stale umiera.

Miłość, która przeżyła na sobie uzdrawiającą moc łez, będzie na zawsze czysta i piękna.

Miłujcie się nawzajem, lecz nie narzucajcie pęt swej miłości.

N

Napełniajcie nawzajem swe kielichy, lecz nie pijcie z jednego kielicha.

Nauczyciele często są jak szyby: pozwalają widzieć prawdę, ale dzielą od rzeczywistości.

Nie doczekasz świtu, nie odbywszy drogi przez noc.
- Źródło: Guillaume Musso, Ponieważ cię kocham, wyd. Albatros, 2009

Nie możesz jeść ponad swój apetyt. Druga połowa bochenka należy do drugiego człowieka, i jeszcze trochę powinno zostać dla przypadkowego gościa.

Nie myślcie, że możecie kierować miłością. Miłość bowiem, jeśli uzna was za godnych, pokieruje sama waszym postępowaniem.

Najnudniejsi są ludzie, którzy próbują za wszelką cenę być interesujący.

O

Obrona praw innych to najszlachetniejszy i najpiękniejszy koniec istoty ludzkiej.
- Źródło: Głos Poety

P

Piękno jest wiecznością przeglądającą się w zwierciadle.

Piękno świeci jaśniej w sercu tego, który za nim tęskni, niż w oczach tego, który je widzi.

Przesada jest prawdą, która straciła cierpliwość.

Planowanie spraw wielkich powoduje, że stają się one małe.

Poczucie humoru jest poczuciem proporcji.

Pragnienie jest połową życia; obojętność jest połową śmierci.

R

Radbym widzieć, jak słońce i wiatr więcej waszej skóry bezpośrednio dotyka, bowiem w świetle słonecznym tchnienie żywota się czai, dłoń życia w wietrze.

S

Słowa są ponadczasowe. Powinieneś je wypowiadać lub pisać ze świadomością o ich wieczności.

T

Temu, kto wyciera swe brudne ręce w twoją szatę, pozwól ją zabrać. On może jej jeszcze użyje – ty z pewnością już nie.

Ten jest wielkim pieśniarzem, kto śpiewa o naszym milczeniu.

W

Wasze dzieci nie są waszymi dziećmi. Są synami i córkami powołanymi do życia przez Życie. Przychodzą przez was, ale nie z was. I choć są z wami, do was nie należą.
- Źródło: O dzieciach
- Zobacz też: dziecko

Wielki człowiek ma dwa serca: jedno mu błogosławi, drugie jest siedliskiem cierpliwości.

Wierz w marzenia, bo w nich ukryte są bramy do wieczności.

W soli musi być coś osobliwie świętego: jest w naszych łzach i w oceanie.

Wspomnienie jest formą spotkania.

Wszyscy jesteśmy więźniami, ale jedni siedzą w celach z oknami, inni w celach bez okien.

Wszystkie domy stałyby się grobami, gdyby nie były otwarte dla gości.

Z

Zaufanie jest oazą w sercu, do której nie dociera karawana myśli.

Zdolność łatwego zapominania jest formą wolności.

Ż

Żaby mogą się wydzierać głośniej niż woły, ale nie pociągną pługa na polu, nie obrócą koła przy prasie i z ich skóry nie zrobisz butów.

Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.

Żyjemy tylko po to, aby odkryć piękno. Wszystko inne jest jedynie sztuką oczekiwania.