Dolina Issy
Dolina Issy – powieść Czesława Miłosza ukazująca wieś litewską w latach 20. XX wieku.
- Bo nadmiar światła umniejsza istnienie.
- Zobacz też: światło
- Bóg pilnuje, żeby silnym było dobrze, a słabym źle.
- Zobacz też: Bóg
- Modlić się to samo, co chcieć żyć.
- Mówią, że diabeł jest nieduży, wzrostu dziesięcioletniego dziecka, że nosi zielony fraczek, żabot, włosy splecione w harcap, białe pończochy (...). Nie na darmo inna nazwa nieczystej siły jest nad Issą „Niemczyk” – oznacza, że diabeł jest po stronie postępu.
- Na pograniczu tego, co zwierzęce i tego, co ludzkie, żyć nam wypadło i tak jest dobrze.
- Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.
- Zobacz też: krzyk
- Nikt nie żyje sam: rozmawia z tymi, co przeminęli; ich życie w niego się wciela.
- Zobacz też: życie
- O tym, kto kim jest, nie decyduje pieniądz.
- Zobacz też: pieniądze
- Wiadomo powszechnie, że w tych sprawach [zdrady małżeńskie] można wiele wybaczyć, dopóki nie pojawią się obrazy, dokuczliwe, którym nie można się opędzić.
- Wojna toczyła się tam daleko, pomiędzy Polską i Rosją, w której zabito cara.
- Żadnej miłości nie trzeba przeciągać poza jej kres.
- Zobacz też: miłość