Vicente Blasco Ibáñez

Vicente Blasco Ibáñez (1919)

Vicente Blasco Ibáñez (1867–1928) – hiszpański pisarz, publicysta i lewicowy działacz polityczny.

Czterech jeźdźców Apokalipsy

(hiszp. Los cuatro jinetes del Apocalipsis, wyd. Księgarnia Biblioteki Dzieł Wyborowych, Warszawa 1924; tłum. Helena Janina Pajzderska)

• Człowiek przyjmuje jako logiczne i rozsądne to wszystko co służy jego egoizmowi, to jedynie uważa za szczyt rzeczywistości.
  • Zobacz też: logika, egoizm, rzeczywistość
  • Źródło: tom I, s. 32

• Najszlachetniejsze żądania rzadko kiedy znajdują posłuch, przeznaczenie bowiem bawi się wyszydzaniem i wykoszlawianiem ich.
  • Zobacz też: przeznaczenie
  • Źródło: tom I, s. 47

• Tylko egoiści mogą być szczęśliwi.
  • Zobacz też: egoizm, szczęście
  • Źródło: tom I, s. 37

Wrogowie kobiety

(hiszp. Los enemigos de la mujer, wyd. Towarzystwo Wydawnicze „Rój”, Warszawa 1928; tłum. Michalina Domańska)

• Jest rzeczą nieodzowną od czasu do czasu porozmawiać z kobietą, choćby przez przyjaźń.
  • Źródło: rozdz. V, s. 87

• Miłość i kobieta przypominają mi nędzę naszego istnienia, koniec nieunikniony, śmierć.
  • Źródło: rozdz. IV, s. 70

• Prawdziwie mądrym jest ten mężczyzna, który potrafi obejść się bez kobiety.
  • Źródło: rozdz. I, s. 11

• Towarzystwo kobiety przywodzi mi myśl o śmierci. Zdaje się nam, że uwielbiamy najwyższą piękność, a ciskamy tylko szkielet. Obraz śmierci nas przeraża, a wszystkie kobiety noszą go w sobie, zmuszają do wielbienia go.
  • Źródło: rozdz. IV, s. 71

• W większej części na świecie są tylko samice, młode, stare ale kobiet nie ma. Kobieta, prawdziwa kobieta, to wytwór sztuczny starych cywilizacji, coś podobnego do kwiatu cieplarnianego, o pięknie perwersyjnym i skomplikowanym.
  • Źródło: rozdz. I, s. 19

• Wszystkie iluzje młodzieniaszków, wszystkie uniesienia poetów są krętymi drogami, wiodącymi do jednego celu: aktu cielesnego.
  • Źródło: rozdz. IV, s. 70