Tadeusz Gajcy

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Tadeusz Gajcy

Tadeusz Gajcy (1922–1944) – polski poeta, żołnierz Armii Krajowej.

  • I chociaż bije ziemia skalista i srebrna
    pod tobą jest ojczyzna z drżącego płomienia.
  • Jak nie kochać strzaskanych tych murów,
    tego miasta, co nocą odpływa,
    kiedy obie z greckiego marmuru –
    i umarła Warszawa, i żywa.
  • Kochałem ja ty zapewne, ale mi serca dano skąpo na miłość moją niepotrzebną,
    bowiem stawały nad epoką, której imiona dajesz teraz, olbrzymia śmierć i przerażenie.
    • Źródło: poemat Do potomnego
    • Zobacz też: wojna
  • Mówisz: ciałem człowieczym trzeba schodzić nisko, najniżej,
    bo radosna w locie tym wieczność jest kołyską zrodzoną na krzyżu.
  • Od mego ciała do twego
    droga jak ręka prosta,
    lecz ciągle dzieli nas echo
    w sercu podwójnym i głosach.
    • Źródło: Nad ranem
  • Szukam w gwiazdach zarysu twego. Między nami jak dłonie dwie złączone są pamięci nasze i miłości,
    a jeden tylko wspólny dom, który nade mną w tobie rośnie.
    • Źródło: poemat Do potomnego
    • Zobacz też: miłość
  • Serce pełne miłości smutnej niosę
    jak żołnierz mogiłę pod swym hełmem
    niesie przez czas.
    • Źródło: poemat Do potomnego
  • Ten czas, ta noc i ja bez miejsca nad tobą ważą się i uczą:
    ostatni sen, a boleść pierwsza i słona miłość nad ojczyzną.
    • Źródło: poemat Do potomnego