Stefan Szczygłowski

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Stefan Szczygłowski 2002 r.

Stefan Szczygłowski (ur. 1952) – polski poeta i prozaik.

  • A nasze pałace wyglądają tak bez zbędnego minimum bez niezbędnych kolumn stiuków pilastrów właściwie bez okien dokładnie mówiąc bez ścian sufitów nawet najmniejszych i froterowanej posadzki ogromny jednak jak wolność przestrzeni majestatycznych jak majaki nocne i dzienne ale wieczorem między papierowymi horyzontami jak śliwka w kompost wpadliśmy i to na dłużej niż zakładał nienapisany nigdy przez nikogo scenariusz wypełniony ten nasz pałac muchami szafirowymi i świecącymi w słońcu odwłokami…
    • Źródło: „Zaharapka” czyli ściema hip-hopowa (2007)
  • Goniony przez psy
    Zając z tego mężczyzny

    Złapana na lep mucha
    Z tej kobiety.
    • Źródło: Przyroda w tomie Kraj (1988)
  • Ile cię cenić trzeba nie wiem
    Zbyt oczywisty aby doceniony
    Jesienny władco beżowych pól –
    • Źródło: Kartoflanka, Poezja i Gwiazdy (2000)
  • Jestem zamknięty, chociaż ciągle się otwieram,
    Otwarcie mówiąc to wciąż się zamykam.
    • Źródło: W te i we w te w tomie Przed Po (2003)
  • Każdy człowiek jest ślepy, tylko słońce
    świat mu pokazuje, takim jakim nie jest.
    W swoim trwałym mroku kruchym
    za wcześnie i za późno zawsze.
    • Źródło: Jest w tomie No właśnie (2001)
  • Kto czuje nie błądzi…
    • Źródło: Głupek wiejski w tomie Co ci (2001)
  • Na dworcu w, pośrednik handlu
    Nieruchomościami oferuje działkę
    Rekreacyjną oczywiście. Nic na niej
    Nie można będzie zbudować…
    • Źródło: Podróż za jeden w tomie Poezja i Gwiazdy (2004)
  • Na mocy okólnika
    Z wyroku ustawy
    Kropla człowieka
    drążąca skałę.
    • Źródło: Urząd w zbiorze Wybór wierszy laureatów 1993–1997 (1997)
  • Nigdy nie dotykam ziemi
    Rozwijam zawsze przed sobą
    Szklisty dywan dla
    Mojej nogi

    Nie poczuwam się do winy.
    • Źródło: Winniczek w tomie Co ci (2001)
  • Polsko dziadowizno obca jesteś jak choroba ile
    Cię lekceważyć trzeba ten tylko się dowie kto cię
    Zyskał dziś klęskę twoją w całej brzydocie
    Czytam…
    • Źródło: Wstęp w tomie Co ci (2001)
  • Prawdziwy sen zaczyna się dopiero rano
    Jak lustro księżyca…
    • Źródło: Dziesiąty w tomie Co ci (2001)
    • Zobacz też: sen
  • – ratujmy Polskę

    – odpowiedź o ustosunkowanie
    Wydam w obowiązującym
    Czasokresie administracyjnym.
    • Źródło: Dialog w tomie Kraj (1988)
  • Samotność jest człowiekiem czekającym z
    drżeniem cienia na radość serca, która

    nie nadejdzie bo nie zna drogi do celu,
    którym jest ona dla niego, on dla niej.
    • Źródło: Jest w tomie Przed Po (2003)
    • Zobacz też: samotność
  • Szkliste, wytrzeszczone oczy fok patrzyły, nie widząc nikogo poza sobą, a one same, szykownie ubrane jak na ślub albo przyjęcie noworoczne, robiły zakupy. Ich bezszyjne łby, kuliste czaszki, niekiedy ubrane w kapelusze i zmyślnie zawiązane chusteczki, tworzyły uliczny klimat zupełnie odmienny od mojego podłego nastroju. Foki, zajęte sobą i o sobie tylko myślące, nie zwracały na mnie najmniejszej uwagi; przesiadywały przy stolikach w poczekalniach, czytając z mordami zanurzonymi w gazetach wszystko to, co focze.
    • Źródło: pl. iplok (2005)
  • Ta pora zawsze jest nie w porę i czas nie o
    Swoim czasie.
    • Źródło: Pora śpieszna w tomie Przed Po (2003)
    • Zobacz też: czas
  • Ta twarz zza okna – z liści i połączonych ze sobą gałęzi, zielona na wiosnę, potem żółknąca i czerwieniąca się, jakby zrobiła coś, czego powinna się wstydzić, rozgadana, kiedy padał deszcz – była jedynym, pewnym człowiekiem, na którego mogliśmy liczyć. To nic, że zimą odchodziła, nie wiadomo gdzie, zostawiając czaszkę czarnych gałęzi. Nie wiadomo po co odchodziła. Zostawaliśmy na te sztywne i zimne miesiące sami jak palec… Źle nam było z zimą i zimie też z nami nie najlepiej pewnie było, kto to wie. Jednak najbardziej podczas zimy doskwierał mnie i Pliplokowi brak znajomej i bliskiej nam twarzy, która już od przedwiośnia codziennie aż do późnej jesieni czekała pomiędzy gałęziami i jakoś dziwnie, zielono uśmiechała się do nas, wystraszonych nastaniem poranka, którego się baliśmy. Jakby nam chciała dodać otuchy i zupełnie tak, jakby wszystko o nas wiedziała. Nawet to, czego my o sobie nie mogliśmy, z braku refleksji nad sobą, domyślać się i wiedzieć.
    • Źródło: pl. iplok (2005)
  • Tego słowami nie da się powiedzieć.
    • Źródło: Tego w tomie Co ci (2001)
  • To wszystko co poza nami co
    Przed nami obok to mniej niż nic.
    • Źródło: Nic w tomie Zasłony (1981)
  • Tylko to czego nie ma, jest nieobecne obecnie.
    • Źródło: Tylko jeden w tomie Przed Po (2003)
  • Ty o ciężarze właściwym
    Właściwym tylko tobie o
    Barwie oczu podobnej do trawy
    Lub piwa…
    • Źródło: Właściwości chemiczne w tomie Zasłony (1981)
  • W lekkiej sytuacji, kiedy odeszło już
    wszystko co było ci niepotrzebne w codziennych
    potrzebach.
    • Źródło: W tej w tomie No właśnie (2001)
  • Wszystkie zwierzęta wśród nas
    Mają swoich ludzi.
    • Źródło: Wśród nas w tomie Zasłony (1981)
  • W zielonej głowie wysoko pod koroną
    Rodzą się pytania o których
    Zielonego pojęcia nie mamy -- -
    • Źródło: Dąb w tomie Zasłony (1981)
  • Zawsze się znajdzie ktoś kto się zgubił.
    • Źródło: Na twarzy w tomie Przed Po (2003)
  • Żyjemy na brudno bez żadnych
    poprawek…
    • Źródło: Błędy w tomie Zasłony (1981)

O Stefanie Szczygłowskim[edytuj]

  • Stefan Szczygłowski, jak mało który poeta, jest krańcowy i maksymalny.
    • Autor: Maciej Melecki, okładka tomu poezji Stefana Szczygłowskiego Przed Po, 2003
  • … To tak jakby Białoszewski pisał sonety. Dużo w niej naszej codzienności i rzeczywistości.
    • Autor: Józef Baran, okładka tomu poezji Stefana Szczygłowskiego Przed Po, 2003
  • Podziwiałem jego wiersze w czasach „Radaru”. Był chyba najbardziej wyrazisty z nas. I dalej jest wyrazisty, ale jakoś słabo czytelny w świetle dzisiaj modnych poetyk. I ta jego nieczytelność to słabość albo siła…
    • Autor: Karol Maliszewski, okładka tomu poezji Stefana Szczygłowskiego Przed Po, 2003