Piotr Kofta

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Piotr Kofta (ur. 1973) – polski pisarz. Syn Jonasza.

  • – Ale ja... – szepcze Przewałko – ... ja jestem kulturalnym ekshibicjonistą...
    – To znaczy?
    – Ja... bym panią poprosił... gdyby pani zechciała...
    – O co by pan poprosił?
    – Żeby... pani... po... pa... trzy... ła...
    – A jest na co? – pyta brunetka.
    Przewałko spogląda na nią i śmieje się jakby autoironicznie.
    • Źródło: Piękne wieczory
  • Moje marzenia zawsze były banalne i nigdy się nie spełniały. Chcąc postępować w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem byłem zmuszony kolejno rezygnować z rozmaitych mrzonek dotyczących nadzwyczaj pomyślnej przyszłości. I tak, w porządku chronologicznym, kończąc szkołę podstawową rozstałem się z marzeniem o Wielkim Sportowcu, w liceum pożegnałem mit o Geniuszu Naukowym i Natchnionym Hippisie żywiącym się powietrzem, w traktacie studiów porzuciłem wiarę we Wspaniałego Kochanka i i jego Piękne Kobiety, a także nadzieję na Wielkie Pieniądze Spadające z Nieba.
    • Źródło: Bura małpa
  • W złożonym i dynamicznym świecie przeznaczenie z trudem i nie zawsze się wypełnia. Wśród tysięcy splątanych ścieżek trudno znaleźć swoją własną, opatrzoną imiennym drogowskazem. Czasem, kiedy się wreszcie odnajdzie, ścieżka już dawno nie jest ścieżką, lecz zadeptanym traktem, a przy wejściu pobierają opłatę.
    • Źródło: Piękne wieczory
    • Zobacz też: ścieżka
  • W myślach widziałem krystalicznie czysty płyn w butelce, zimny jak Antarktyda, palący jak piekło.
    • Źródło: Piękne wieczory