Maksym z Turynu
Maksym z Turynu (zm. między 408 a 423) – biskup Turynu od 398, Ojciec Kościoła i święty katolicki.
- To na pustyni [odnosi się to do kuszenia Jezusa, którą Maksym widzi jako paralelę do kuszenia Adama], zbawienie jest po raz pierwszy przywrócone rodzajowi ludzkiemu – tam, gdzie nie ma obfitości pokarmów, gdzie nie ma przyjemności, gdzie (co jest przyczyną każdego rodzaju zła) nie ma także kobiety. Adam byłby bowiem niewzruszony wobec tych przyjemności raju, gdyby nie znajdowała się tam Ewa ze swoimi diabolicznymi sidłami. Pustynia zatem jest właściwym miejscem na zbawienie – miejscem, gdzie nie ma Ewy, którą można by przekonywać, gdzie nie ma kobiety, którą można zwabić. Spójrzcie na rzecz godną uwagi: w raju diabeł zmaga się z Adamem, zaś na pustyni diabeł zmaga się z Chrystusem; wszędzie zastawia sidła na mężczyznę, wszędzie go zaczepia, ale tam, gdzie znalazł [także] kobietę, zwycięża, a tam, gdzie nie znalazł kobiety, odchodzi zwyciężony.