List do Rzymian

List św. Pawła Apostoła do Rzymian – jeden z listów Nowego Testamentu autorstwa Pawła z Tarsu, powstały prawdopodobnie w Koryncie w 58 r.n.e.

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.

(…) żeby nastąpiła wśród was wymiana zachęt, u każdego przez wiarę drugiego (…).
- Źródło: Rz 1, 12

(…) nie wstydzę się dobrej nowiny, jest ona przecież mocą Bożą ku wybawieniu każdego, kto wierzy (…).
- Źródło: Rz 1, 16

(…) jego niewidzialne przymioty – jego wiekuista moc i Boskość – są wyraźnie widoczne już od stworzenia świata, gdyż dostrzega się je dzięki temu, co zostało uczynione, tak iż oni są bez wymówki;  chociaż bowiem znali Boga, nie wychwalali go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz stali się pustogłowi w swych rozumowaniach, a ich bezrozumne serce ogarnęła ciemność.  Mimo zapewniania, iż są mądrzy, stali się głupi i zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na coś podobnego do wizerunku zniszczalnego człowieka, a także ptaków oraz stworzeń czworonożnych i pełzających.
- Źródło: Rz 1, 20–23

Nie masz więc wymówki, o człowiecze, kimkolwiek jesteś, jeśli osądzasz; bo w tym, w czym osądzasz drugiego, potępiasz samego siebie, ty bowiem, który osądzasz, trwasz w tym samym.
- Źródło: Rz 2, 1

A On odda każdemu stosownie do jego uczynków: życie wieczne tym, którzy przez wytrwałość w dobrym dziele szukają chwały i szacunku, i nieskażoności; natomiast dla tych, którzy są swarliwi i nieposłuszni prawdzie, a posłuszni nieprawości, będzie srogie zagniewanie i gniew (…).
- Źródło: Rz 2, 6–8

(…) u Boga nie ma stronniczości.
- Źródło: Rz 2, 11

(…) pokazują, że treść prawa jest zapisana w ich sercach, gdy ich sumienie świadczy wraz z nimi i we własnych myślach są oskarżani lub też uniewinniani.
- Źródło: Rz 2, 15

(…) Bóg okaże się prawdomówny, choćby każdy człowiek okazał się kłamcą (…).
- Źródło: Rz 3, 4

Bo wszyscy zgrzeszyli i brakuje im chwały Bożej,  i jest to wspaniałomyślny dar, że zostają uznani za prawych dzięki jego niezasłużonej życzliwości poprzez uwolnienie na podstawie okupu zapłaconego przez Chrystusa Jezusa.
- Źródło: Rz 3, 23–24

(…) radujmy się, będąc w uciskach, gdyż wiemy, że ucisk rodzi wytrwałość,  a wytrwałość – stan uznania, a stan uznania – nadzieję, nadzieja zaś nie prowadzi do rozczarowania, ponieważ miłość Boża została wlana w nasze serca za sprawą ducha świętego, którego nam dano.
- Źródło: Rz 5, 3–5

(…) jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, i w taki sposób śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli…
- Źródło: Rz 5, 12

(…) kto umarł, został uwolniony od swego grzechu.
- Źródło: Rz 6, 7

(…) zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć, lecz darem, który daje Bóg, jest życie wieczne przez Chrystusa (…).
- Źródło: Rz 6, 23

(…) jest we mnie zdolność chcenia, lecz nie ma zdolności zrobienia tego, co szlachetne.  Gdyż dobra, którego chcę, nie czynię, ale dopuszczam się zła, którego nie chcę. Jeśli zatem czynię coś, czego nie chcę, to już nie ja to robię, lecz grzech, który we mnie mieszka.
- Źródło: Rz 7, 18–20

(…) całe stworzenie (…) wespół wzdycha i wespół doznaje boleści.
- Źródło: Rz 8, 22

Jeśli Bóg jest za nami, któż będzie przeciwko nam? Ten, który nawet własnego Syna nie oszczędził, lecz wydał go za nas wszystkich, jakże by też nie miał wraz z nim życzliwie dać nam wszystkiego innego?
- Źródło: Rz 8, 31–32

Któż nas oddzieli od miłości Chrystusowej? Czy ucisk, czy udręka, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz?  Jak jest napisane: „Ze względu na ciebie jesteśmy przez cały dzień uśmiercani, zostaliśmy uznani za owce na rzeź”.  Wręcz przeciwnie, w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy dzięki temu, który nas umiłował.  Albowiem jestem przekonany, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani rządy, ani rzeczy teraźniejsze, ani rzeczy przyszłe, ani moce,  ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas oddzielić od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.
- Źródło: Rz 8, 35–39

Czy u Boga jest niesprawiedliwość? Przenigdy!
- Źródło: Rz 9, 14

(…) Chrystus jest końcem Prawa, aby każdy, kto wierzy, osiągnął prawość.
- Źródło: Rz 10, 4

(…) sercem wierzy się ku prawości, lecz ustami składa się publiczne wyznanie ku wybawieniu.
- Źródło: Rz 10, 10

(…) „każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”.  Ale jak będą wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszą bez głoszącego?  A jak będą głosić, jeśliby nie zostali posłani? Tak jak jest napisane: „Jakże pełne wdzięku są stopy tych, którzy oznajmiają dobrą nowinę o tym, co dobre!”
- Źródło: Rz 10, 13–15

(…) wiara idzie w ślad za tym, co się słyszy.
- Źródło: Rz 10, 17

O głębokości Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy! Jakże niezbadane są jego sądy i jak nie do wyśledzenia jego drogi! Bo „kto poznał umysł Jehowy lub kto został jego doradcą?” Albo: „Kto pierwszy Jemu dał, żeby mu za to trzeba było odpłacić?”  Wszystko bowiem jest od Niego i przez Niego, i dla Niego. Jemu niech będzie chwała na wieki. Amen.
- Źródło: Rz 11, 33–36

I już nie dajcie się kształtować na wzór tego systemu rzeczy, ale się przemieniajcie przez przeobrażanie swego umysłu, abyście sami doświadczyli, co jest dobrą i miłą, i doskonałą wolą Bożą.
- Źródło: Rz 12, 2

Miłość wasza niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do tego, co niegodziwe, lgnijcie do tego, co dobre.  W miłości braterskiej żywcie jedni do drugich tkliwe uczucie. Przodujcie w okazywaniu sobie nawzajem szacunku. (…) Radujcie się w nadziei. W ucisku bądźcie wytrwali. W modlitwie nie ustawajcie. Podążajcie drogą gościnności.  Błogosławcie tym, którzy prześladują; błogosławcie, a nie przeklinajcie. Radujcie się z tymi, którzy się radują; płaczcie z tymi, którzy płaczą.  Bądźcie do drugich tak usposobieni, jak do samych siebie; nie nastawiajcie się na to, co wyniosłe, lecz dajcie się prowadzić temu, co uniżone. Nie stawajcie się roztropni we własnych oczach.
Nikomu nie oddawajcie złem za złe. (…) Jeśli możliwe, o ile to od was zależy, zachowujcie pokój ze wszystkimi ludźmi.  Nie mścijcie się (…). Nie dawaj się zwyciężyć złu, lecz zło dobrem zwyciężaj.
- Źródło: Rz 12, 9–10, 12–19, 21

Niech każda dusza będzie podporządkowana władzom zwierzchnim, bo nie ma władzy, jak tylko za sprawą Boga; istniejące władze zajmują swe względne pozycje za sprawą Boga.  Dlatego ten, kto się sprzeciwia władzy, przeciwstawił się porządkowi Bożemu, ci zaś, którzy się mu przeciwstawili, ściągną na siebie wyrok.  Albowiem rządzący są postrachem nie dla uczynku dobrego, lecz dla złego.
- Źródło: Rz 13, 1–3

(…) każdy z nas sam za siebie zda sprawę Bogu.
- Źródło: Rz 14, 12

My jednak, którzy jesteśmy silni, powinniśmy znosić słabości tych, którzy nie są silni, a nie mieć upodobania w samych sobie.
- Źródło: Rz 15, 1

(…) wszystko, co niegdyś napisano, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez naszą wytrwałość i przez pociechę z Pism mieli nadzieję.
- Źródło: Rz 15, 4

(…) serdecznie przyjmujcie jedni drugich (…).
- Źródło: Rz 15, 7
- Zobacz też: gościnność

Oby Bóg, który daje nadzieję, napełnił was wszelką radością i pokojem dzięki waszej wierze, abyście obfitowali w nadzieję mocą ducha świętego.
- Źródło: Rz 15, 13

(…) chcę, żebyście byli mądrzy w tym, co dobre, lecz niewinni w tym, co złe.
- Źródło: Rz 16, 19

Biblia Tysiąclecia

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.

Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności – życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości – gniew i oburzenie.
- Źródło: Rz 2, 5–8
- Zobacz też: gniew

Chwała zaś, cześć i pokój spotkają każdego, kto czyni dobrze – najpierw Żyda, a potem Greka. Albowiem u Boga nie ma względu na osobę.
- Źródło: Rz 2, 10

Bo czyż Bóg jest Bogiem jedynie Żydów? Czy nie również i pogan? Na pewno również i pogan. Przecież jeden jest tylko Bóg, który usprawiedliwia obrzezanego dzięki wierze, a nieobrzezanego – przez wiarę.
- Źródło: Rz 3:29–30

Gdzie zaś nie ma Prawa, tam nie ma i przestępstwa.
- Źródło: Rz 4, 15

A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
- Źródło: Rz 5, 5

Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!”
- Źródło: Rz 8, 15

Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami.
- Źródło: Rz 8, 26

Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?
- Źródło: Rz 8:31

(…) ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
- Źródło: Rz 8:38–39

Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie.
- Źródło: Rz 10:9

Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie.
- Źródło: Rz 10, 9

Nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj!
- Źródło: Rz 12, 21

Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie.
- Źródło: Rz 14:7

Jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana.
- Źródło: Rz 14:8