Leon Tarasewicz
Wygląd
Leon Tarasewicz (ur. 1957) – polski malarz.
- (…) często obserwuję w przyrodzie niezwykłe zestawienia barw. (…) Chciałbym na przykład zestawić zieleń z błękitem w taki sposób, aby to w którymś momencie stało się prawie świecące. (…) Czasami uzyskanie takiego świecącego zderzenia kolorów jest możliwe poprzez przełamanie – a więc przekształcenie naturalizmu zaobserwowanego zjawiska. (…) Ale jak to zrobić, jeszcze tego nie wiem.
- Źródło: culture.pl
- Myślę, że sztuka zawsze odzwierciedla miejsce. I czas. To jest nieodłącznie związane z tworzeniem, chociaż sam artysta nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę.
- Źródło: Elżbieta Dzikowska, Polacy w sztuce świata
Wykład habilitacyjny
[edytuj]- (…) granice malarstwa nie są określone i nigdy nie będą, ponieważ to nie granice wyznaczają ramy malarstwa, lecz odwrotnie.
- (…) wystarczy tylko myśleć, myśleć językiem malarskim a malarstwo samo nabierze realnego kształtu. Będzie obecne wszędzie tam, gdzie wyniknie naturalna potrzeba jego uaktywnienia. W jakiej formie? Tego nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Każdy czas stwarza swoją formę i nigdy jej nie wyprzedza.
- (…) bowiem najstraszniejsze granice tkwią w nas samych. Może to być na przykład fakt, że nie jesteśmy w stanie zaakceptować innej formy niż ta, jaką sami stworzyliśmy.
- (…) ale czy wytwarzanie obiektów estetycznych to ma coś wspólnego ze sztuką?
- (…) przecież w każdym wieku malarze znajdowali swoją własną drogę bazując na osiągnięciach poprzedników. Przy pomocy kilku kolorów dziś także konstruujemy nie podlegające prawom logiki przestrzenie intelektu, których żadne inne medium nie jest w stanie zastąpić.
- (…) gdyby było inaczej, czy sięgnęlibyśmy po pędzel po to, by mieć powód do połączenia razem tych paru kolorów?
- (…) jakie jeszcze czekają nas granice w malarstwie? I czy w ogóle powinniśmy je ustalać ograniczając samych siebie?
- (…) ślady palców odciśnięte w miękkiej glinie szczęśliwie zachował zastygły kalcyt…
- Czuję wilgoć mokrej gliny.
- Źródło: wykład habilitacyjny, wg: Leon Tarasewicz, zebrała i napisała Jola Gola, wyd. Stowarzyszenie Edukacji Artystycznej „Ślad”, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Winkowski Sp. z o.o., Warszawa 2007, s. 150.