Jacob Cats

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Jacob Cats (1639)

Jacob Cats (1577–1660) – holenderski polityk, literat i poeta.

  • Chociaż ptaszę jest już w gnieździe, jeszcze może wypaść.
  • Ci, co brodzą po nieznanych wodach, ani chybi się potopią.
  • Co posiejesz, to zbierzesz.
  • Dojrzała gruszka sama wpada do fartuszka.
  • Fałszywego kroku nie cofnie się już nigdy.
  • Gdzie jest wino, tam rozsądku nie staje.
  • Gdzie węzeł luźny, lina sama się wysmyknie.
  • Im większymi jesteśmy głupcami, tym bardziej usilniej staramy się uchodzić za mądrych.
  • Kara za grzechem chodzi.
  • Każdy jest architektem własnego losu.
  • Kiedy psy szczekają, zające zmykają do lasu.
  • Kradziona woda jest słodka, a chleb jedzony na ustroniu lepiej smakuje.
  • Kto obiera cebulę, roni łzy.
  • Kto się pokłada z psami, wstaje z pchłami.
  • Małe łodzie powinny się trzymać brzegu, większe mogą popłynąć dalej.
  • Miłości ani nie kupisz, ani nie sprzedasz – chyba, że za cenę miłości.
  • Nie siej głupich, sami wschodzą.
  • Nie wierz pozorom.
  • Nim w ogóle się połapiemy, na czym polega życie, już jesteśmy u jego kresu.
  • Oczyszczona z plam suknia nigdy już nie będzie tak nieskazitelna jak wcześniej.
  • Pragniesz wszystkiego, wnet wszystko stracisz.
  • Przebudzeni ze szczęśliwych snów ludzie, mają mnóstwo pragnień.
  • Strach jest wielkim wynalazcą.
  • U kresu wszyscy są sobie równi.