Ja, robot

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Ja, robot (ang. I, Robot) – niemiecko-amerykański film science-fiction z 2004 roku; reż. Aleks Proyas. Autorami scenariusza są Akiva Goldsman, Jeff Vintar, Isaac Asimov.

Detektyw Del Spooner[edytuj]

  • Mimo że jestem robotem, nienawidzę robotów.
  • Rozumiem, że ciężko przeżywasz stratę, ale ten związek nie ma szans. Ty jesteś kotem, ja jestem czarny i nie dam się znowu zranić.
    • Opis: mówiąc do kota, będącego wcześniej na utrzymaniu Lanninga.
  • (Strażnik łapie detektywa za ramię). Do jakiego szpitala pojedziesz? Może wpadnę podpisać się na twoim gipsie. (Strażnik usuwa swoją rękę).
  • To nie jest moja działka, ale mam pomysł na waszą reklamę. Widać stolarza, jak robi piękne krzesło. A potem wchodzi jeden z waszych robotów i robi lepsze krzesło dwa razy szybciej. I wtedy pojawia się wielki napis: „USR – Z nami możesz dokopać słabszemu”. I ekran się ściemnia.
    • Opis: do dyrektora USR.
  • Wybacz, mam uczulenie na bzdury.
    • Opis: kichając.

Dialogi[edytuj]

Susan Calvin: Co ci się stało? Miewasz w ogóle zwyczajne dni?
Detektyw Spooner: Miałem. Raz. To był czwartek.

Doktor Lanning (projektor holograficzny): Dobrze cię znowu widzieć.
Detektyw Spooner: Witam, doktorze.
Doktor Lanning: Wszystko co nastąpi jest rezultatem tego co widzisz tutaj.
Detektyw Spooner: Jest coś co chciałbyś mi powiedzieć?
Doktor Lanning: Przykro mi, moje odpowiedzi są ograniczone. Musisz zadawać właściwe pytania.
Detektyw Spooner: Dlaczego wezwałeś właśnie mnie?
Doktor Lanning: Ufam twojej ocenie sytuacji.
Detektyw Spooner: W zwykłych warunkach te okoliczności nie wymagają detektywa od zabójstw.
Doktor Lanning: Ale nasze wzajemne stosunki nigdy nie były zwyczajne, zgodzisz się ze mną?
Detektyw Spooner: Tu masz racje. Jest coś o czym chciałbyś mi powiedzieć?
Doktor Lanning: Przykro mi, moje odpowiedzi są ograniczone. Musisz zadawać właściwe pytania.
Detektyw Spooner: Dlaczego miałbyś się zabić?
Doktor Lanning: To jest właściwe pytanie, detektywie. Program zakończony.

Detektyw Spooner: Dżidżi, jesteś genialna.
Babcia: Prawda.

Detektyw Spooner: Jesteś tylko maszyną. Imitacją życia. Czy robot potrafi napisać symfonię? Potrafi przemienić płótno w arcydzieło?
Sonny: A pan potrafi?

Porucznik John Bergin: Zatęsknimy za dawnymi czasami… (Patrząc na Sonny’ego podejrzanego o zabójstwo)
Detektyw Spooner: Jakimi „dobrymi czasami”?
Porucznik John Bergin: Kiedy ludzie zabijali ludzi…

Pierwsze prawo: Robot nie może skrzywdzić człowieka, ani przez zaniechanie działania dopuścić, aby człowiek poniósł szkodę.
Drugie prawo: Robot musi słuchać rozkazu danego mu przez człowieka, chyba że koliduje on z Pierwszym Prawem.
Trzecie prawo: Robot musi chronić sam siebie, dopóki nie koliduje to z Pierwszym lub Drugim Prawem.
  • Opis: widoczne w pierwszych minutach filmu.