Guillaume Apollinaire

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Guillaume Apollinaire (1916)

Guillaume Apollinaire (właśc. Wilhelm Apolinary Kostrowicki; 1880–1918) – francuski poeta polskiego pochodzenia.

Alkohole[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Alkohole.
  • A ja obnoszę swoją skargę
    Ciężką jak baba damasceńska
    Dałem ci serce nazbyt nagie
    Tym więcej boli teraz klęska
    • Źródło: Piosenka niekochanego
  • Dzielące nas noce próżne
    Rzekliśmy żegnaj i później
    Z tej próżni Nadzieja wstała
    • Źródło: La Tzigane

Kaligramy[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kaligramy.
  • Gleba jest biała noc błękitna
    I broczy krwią ukrzyżowanie
    Gdy męką krwawą rany kwitną
    Żołnierza Ziemi Obiecanej
    • Źródło: Śpiew horyzontu w Szampanii (Chant de l’horizon en Champagne)
  • Jest to coś dalekiego, tak bardzo lekkiego,
    że gdy myśl tego dotknie, to już ciałem czyni
    Linię ograniczoną przez niebieskie morze
    • Źródło: Angielski napis (L’inscription anglaise)

Poeta zamordowany[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Poeta zamordowany.
  • „Nie ma jej tu – powiedział sobie. – Mój węch by ją wytropił, zadrżałyby mi nerwy, moje oczy dojrzałyby ją na pewno”.
    • Opis: myśl Croniamantala o Smutnej Baletniczce.
  • Oczy jego pożerają wszystko, na co spoglądają, a powieki zaciskają się jak szczęki pochłaniające wszechświat, który bezustannie się odnawia wskutek zabiegów jego wyobraźni, gdzie przepływają, obnażając się do najmniejszych szczegółów, ogromne i karmiące go światy.

Inne[edytuj]

  • A ty sam marzysz o boskich rozkoszach sypialni
    Gdy smutny i znużony trwasz na dnie kopalni
  • Bywają wędrowcy, którzy mylą kwiaty z gwiazdami.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 22.
  • Gdy byłem małym dzieckiem
    Zawsze mnie matka stroiła w ubranka białe niebieskie
    O Panno Święta
    Czy aby jeszcze mnie kochasz
    Bo ja jestem pewien
    Że będę cię kochał
    Nawet w godzinę śmierci
    A jednak stało się koniec
    Nie wierzę ni w niebo ni w piekło
    • Źródło: Modlitwa
  • Malować można czym się chce, fajkami, znaczkami pocztowymi, świecznikami, kawałkami ceraty.
    • Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 7.
    • Zobacz też: malarstwo
  • Nie ma takiej nieomylności, która mogłaby zadać kłam temu, co prawdziwe. 91.235.231.108 11:36, 19 maj 2023 (CEST)
  • Trzeba nam teraz wszystkiej energii, zwłaszcza energii polskiej (…) Moja Polska to kraj, który najbardziej ucierpiał od wojny. Gdyby moje poświęcenie mogło go uratować, chętnie bym się posłużył mym wielkim kanonierskim batem. Jesteśmy najszlachetniejszą i najbardziej nieszczęśliwą, ale i najdzielniejszą rasą świata.
    • Opis: napisane w czasie I wojny światowej.
  • Rozszarpały mnie kiedyś zazdrosne ojczyzny – mnie, Rozsądek, mnie, Sztukę, i mnie, Miłość.
    • Źródło: Je suis la vie

O nim[edytuj]

  • Był również bóstwem i z jednej myśli potrafił odtworzyć na nowo świat i rzeczy… Ziemia pękała pod naporem jego wyobraźni… Wywierał nieporównany urok… Miał w sobie intensywny płomień i ukazywał swoje myśli w całej ich żywiołowej prawdzie… Był bezmiernie i szczerze czuły – i był epikurejski w prostym traktowaniu codziennego życia.