Gran Torino
Gran Torino – filmowy dramat z elementami filmu akcji w reżyserii Clinta Eastwooda. Autorami scenariusza są Nick Schenk i Dave Johannson.
Walt Kowalski
[edytuj]Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
- Czasami spotykasz na swojej drodze osobę, której nie należy wkurwiać. To ja.
- Jesteś 27-letnim prawiczkiem, który lubi pocieszać staruszki (…).
- I think you’re an overeducated 27-year-old virgin who likes to hold the hands of superstitious old ladies (…). (ang.)
- Opis: do księdza.
- Meksykaniec, Żyd i czarnuch wchodzą do baru. Barman podnosi wzrok i mówi „wypierdalać”.
- A Mexican, a Jew, and a colored guy walk into a bar. The bartender looks up and says, "Get the fuck out of here." (ang.)
- Opis: dowcip opowiedziany przy barze.
- Najgorsze jest to, co robimy z własnej woli.
- Nie masz pojęcia o zemście.
- Opis: do Thao Vang Lor.
O filmie
[edytuj]- Eastwood uchodzi za najwolniej grającego aktora świata, a w „Gran Torino” pokazuje, że można grać jeszcze wolniej. Jego słynny minimalizm aktorski doprowadzony jest tu do skrajności. Kiedyś Sergio Leone, reżyser słynnych spaghetti westernów, powiedział, że Clint na planie stosował dwie miny, w kapeluszu i bez kapelusza. Tutaj stosuje jedną minę – zgorzkniałego człowieka, którego rzeczywistość całkowicie rozczarowuje.
- Piszący o „Gran Torino” będą mieć poważny kłopot, ponieważ nie można zdradzić zakończenia filmu, a z kolei bez tego trudno wytłumaczyć, na czym polega niespodzianka, jaką zgotował swym widzom Eastwood. Spróbujmy więc oględnie. Kowalski tym razem nie zrobi użytku ze swej strzelby. Można zatem powiedzieć, że stary Brudny Harry postanowił się wybielić, odpokutować za dawne grzechy, swoje i Ameryki. I chyba nieprzypadkowo nazywa się Kowalski. W jego ostatnim geście można bowiem dopatrzeć się czegoś bardzo polskiego.