Cyryl z Aleksandrii
Wygląd
Cyryl z Aleksandrii (378–444) – patriarcha Aleksandrii, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego oraz ojciec i doktor Kościoła.
- Chlubą dla Kościoła katolickiego jest cała działalność Chrystusa, ale chlubą nad chlubami jest krzyż.
- Źródło: „Stoi krzyż, choć zmienia się świat”, niedziela.pl
- Zobacz też: Jezus Chrystus, krzyż
- Duch [Święty] nie jest żadną miarą zmienny. Jeżeliby podlegał zmianie, to niedoskonałość ta dotknęłaby samej natury Boskiej. Jest On bowiem [Duchem] Boga i Ojca; podobnie jest On także Duchem Syna: jako Ten, który z obydwóch (ex amphoin), czyli z Ojca przez Syna (egoun ek Patros dia Hyiou) istotowo wypływa.
- Źródło: O czci i kulcie w duchu i w prawdzie, ks. I
- Zobacz też: filioque
- Jeśli ktoś mówi, że jedyny Pan Jezus Chrystus został otoczony chwałą przez Ducha Świętego, jak gdyby On używał obcej mocy, która posługiwała się mocą Ducha Świętego i jak gdyby od Niego otrzymał władzę nad duchami nieczystymi oraz moc dokonywania wśród ludzi znaków Bożych, i że to nie był Jego własny Duch (proprium Filii Spiritum), mocą którego dokonał znaków Bożych – niech będzie wyklęty.
- Źródło: IX Anatematyzm
- Prawdziwie cierpiał, prawdziwie został ukrzyżowany – i nie wstydzimy się tego. Został ukrzyżowany i nie zapieramy się tego. Raczej dumny jestem, iż o tym mówię. (…) Po ukrzyżowaniu nastąpiło zmartwychwstanie, dlatego nie wstydzę się głosić krzyża.
- Opis: o Jezusie Chrystusie.
- Źródło: „Stoi krzyż, choć zmienia się świat”, niedziela.pl
- Zbawiciel sam z siebie wydaje Ducha i tchnie, tak jak i sam Ojciec.
- Źródło: Kazanie do cesarza Teodozjusza
O Cyrylu
[edytuj]- Sprawcami mordu na Hypatii byli pracownicy szpitali aleksandryjskich, mianowani przez biskupa i jemu podlegli; przewodził im duchowny. Śledztwo nie wykroczyło poza bezpośrednich sprawców, a jego rezultatem był reskrypt cesarski z 5 października 416 r., przekazujący kontrolę nad szpitalami prefektowi. Już w półtora roku później Cyryl odzyskał kontrolę nad tymi ludźmi, którzy stali się jego nieoficjalną policją. Starcie prefekta z biskupem zakończyło się pełnym zwycięstwem tego ostatniego – odtąd żaden przedstawiciel władzy państwowej w Egipcie nie ośmielił się rzucić wyzwania Cyrylowi.
- Autor: prof. Adam Ziółkowski, komentarz w: Sokrates Scholastyk, Historia Kościoła, wyd. PAX, Warszawa 1986.
- Zobacz też: Hypatia z Aleksandrii
- Podłoże religijne to mit, który rozwijał się od czasów oświecenia i był elementem walki ideologicznej z Kościołem. Naprawdę Hypatia wzięła udział w politycznych zmaganiach między prefektem Egiptu Orestesem i naruszającym suwerenność władzy cywilnej w mieście patriarchą Cyrylem, który – jak pisze Sokrates Scholastyk – prawdopodobnie widział w Hypatii konkurentkę.
- Autorka: Maria Dzielska, Maria Dzielska: Nie wyobrażam sobie świata bez chrześcijaństwa, rp.pl, 31 lipca 2018.
- Opis: odpowiedź na pytanie, czy morderstwo Hypatii z Aleksandrii miało podłoże religijne.
- Zobacz też: Kościół katolicki, oświecenie