Przysłowia chakaskie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Chakaski z dziećmi

Chakasi (chak. тадар tadar lub хоорай chooraj) – jeden z ludów turkijskich, zamieszkujący południową Syberię, głównie Chakasję i obwód kemerowski, używający języka chakaskiego.

Kobierzec z gwiazd i półksiężyców[edytuj]

(wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, seria Myśli Srebrne i Złote, oprac. części chakaskiej: Stanisław Kałużyński)

  • Człowiek, który wiele przebiera, trafi na kamień.
    • Źródło: s. 122.
  • Dla leniwego dzień jest za długi, pracowitemu go nie starcza.
  • Dwóch śmierci nie ma, a jednej nie da się uniknąć.
    • Źródło: s. 121.
    • Zobacz też: śmierć
  • Mimo że na dworze mróz, pieniądze w kieszeni tają.
  • Nie mów, że nie możesz, powiedz od razu, że nie chcesz.
    • Źródło: s. 123.
  • Od skąpego otrzymasz pożyczkę dopiero wtedy, gdy sosna straci szpilki.
  • Starszym ustępuj miejsca, młodszym udzielaj rady!
    • Źródło: s. 122.
    • Zobacz też: rada
  • To, co się odkłada na później – stygnie.
    • Źródło: s. 121.
  • Z zewnątrz nie uczynisz czystym tego, co jest brudne wewnątrz.
  • Zamiast dawać złemu do ręki, lepiej połóż dobremu na drodze.
    • Źródło: s. 123.
    • Zobacz też: dobry
  • Żmija, choć zmienia co roku skórę, jednak jadowite zęby zostawia sobie te same.