Władysław Hańcza

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Władysław Hańcza
jako Władysław Kargul
– relief na ścianie kina Praha w Warszawie

Władysław Hańcza (pierw. Władysław Tosik; 1905–1977) – polski aktor, reżyser, pedagog. Mąż Heleny Chanieckiej, a potem Barbary Ludwiżanki.

  • Grałem go na człowieka mądrego, w miarę cynicznego, który nie jest jednak pozbawiony ludzkich uczuć.
  • Nie znoszę słowa „wcielać się”, zwłaszcza, że kojarzy mi się z „cielęciem”. Aktorstwo moim zdaniem nie polega na wcielaniu się. Tu chodzi o wyrażenie treści roli poprzez własną indywidualność. To przywilej i obowiązek aktora. Inaczej to deklamacja.

O Władysławie Hańczy[edytuj]

  • Po pierwsze – słuszny wzrost i ładna budowa ciała, po drugie charakterystyczny, łatwo wpadający w ucho timbre głosu, po trzecie wyrazista dykcja i wreszcie fluid męskości, zdrowej, zadowolonej z świata i siebie.
  • Władysław Hańcza jest jednym z rzadkich dziś aktorów młodszego pokolenia, którzy nadają się do wielkich, monumentalnych figur tragedii Wyspiańskiego i klasycznego repertuaru. Zewnętrznymi warunkami, pysznym głosem, naukowym przygotowaniem artysta ten urasta do zadania, jakiemu by niejeden mistrz nie sprostał. Jego Biskup Stanisław jest rycerzem i kapłanem, co więcej ucieleśnia pewną najszlachetniejszą ideę, wygląda zaś jak gdyby zszedł z frontonu którejś z katedr gotyckich.

Zobacz też[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Władysław_Hańcza&oldid=463094”