Tadeusz Różewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Dinybot (dyskusja | edycje)
m drób
Linia 1: Linia 1:
[[ru:Тадеуш Ружевич]]


[[Kategoria:Polscy pisarze|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy poeci|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy dramaturdzy|Różewicz]]
[[Grafika:Rozewicz Grass.JPG|right|200px|thumb|Tadeusz Różewicz i [[Günter Grass]], 2006]]
[[Grafika:Rozewicz Grass.JPG|right|200px|thumb|Tadeusz Różewicz i [[Günter Grass]], 2006]]
'''[[w:Tadeusz Różewicz|Tadeusz Różewicz]]''' (1921-) polski poeta, dramaturg, prozaik.
'''[[w:Tadeusz Różewicz|Tadeusz Różewicz]]''' (ur. 1921), polski poeta, dramaturg, prozaik.


*Ale kto zobaczy moją matkę<br>w sinym kitlu w białym szpitalu<br>która trzęsie się<br>która sztywnieje<br>z drewnianym uśmiechem<br>z białymi dziąsłami<br>Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat<br>a teraz płacze i mówi:<br>"nie wiem... nie wiem"
* Ale kto zobaczy moją matkę<br>w sinym kitlu w białym szpitalu<br>która trzęsie się<br>która sztywnieje<br>z drewnianym uśmiechem<br>z białymi dziąsłami<br>Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat<br>a teraz płacze i mówi:<br>"nie wiem... nie wiem"
**Źródło: ''Ale kto zobaczy''
** Źródło: ''Ale kto zobaczy''


*Byli szczęśliwi<br>dawniejsi poeci<br>pod liściem dębu<br>śpiewali jak dzieci<br>A nasze drzewo<br>w nocy zaskrzypiało<br>I zawisło na nim<br>pogardzone ciało
* Byli szczęśliwi<br>dawniejsi poeci<br>pod liściem dębu<br>śpiewali jak dzieci<br>A nasze drzewo<br>w nocy zaskrzypiało<br>I zawisło na nim<br>pogardzone ciało


*Czy można pisać<br>o miłości<br>słysząc krzyki<br>zamordowanych i pohańbionych<br>czy można pisać<br>o śmierci<br>patrząc na twarzyczki<br>dzieci
* Czy można pisać<br>o miłości<br>słysząc krzyki<br>zamordowanych i pohańbionych<br>czy można pisać<br>o śmierci<br>patrząc na twarzyczki<br>dzieci
**Źródło: ''Świadek''
** Źródło: ''Świadek''


*Dzieciństwo jest jak zatarte oblicze na złotej monecie, która dźwięczy czysto.
* Dzieciństwo jest jak zatarte oblicze na złotej monecie, która dźwięczy czysto.
**Źródło: ''Kasztan''
** Źródło: ''Kasztan''


*Jak my się kaleczymy<br>roztargnieni spieszący się<br>jak my się kaleczymy<br>wzajemnie okrutni w skupieniu czujni<br>nieomylni w zadawaniu ciosu
* Jak my się kaleczymy<br>roztargnieni spieszący się<br>jak my się kaleczymy<br>wzajemnie okrutni w skupieniu czujni<br>nieomylni w zadawaniu ciosu


*Jak dobrze<br>Jestem z tobą<br>tak mi serce bije<br>myślałem człowiek<br>nie ma serca.
* Jak dobrze<br>Jestem z tobą<br>tak mi serce bije<br>myślałem człowiek<br>nie ma serca.


*Mam dwadzieścia cztery lata<br>ocalałem<br>prowadzony na rzeź.
* Mam dwadzieścia cztery lata<br>ocalałem<br>prowadzony na rzeź.
**''Niepokój. Ocalony'', 1947
** ''Niepokój. Ocalony'', 1947


*Na piaskach<br>moich snów<br>ktoś nakreślił znak<br>ryby<br>i odszedł
* Na piaskach<br>moich snów<br>ktoś nakreślił znak<br>ryby<br>i odszedł


*Nagle otworzy się okno<br>i matka zawoła<br>już czas wracać
* Nagle otworzy się okno<br>i matka zawoła<br>już czas wracać


*Nasza mała stabilizacja.
* Nasza mała stabilizacja.
**Źródło: ''Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja'', 1962
** Źródło: ''Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja'', 1962


*Nic mi nie jest dajcie<br>mi spokój. Z głową w dłoniach<br>tak siedzę i siedzę. Jakże im<br>opowiem o tej długiej<br>i splątanej drodze.
* Nic mi nie jest dajcie<br>mi spokój. Z głową w dłoniach<br>tak siedzę i siedzę. Jakże im<br>opowiem o tej długiej<br>i splątanej drodze.
**Źródło: ''Powrót''
** Źródło: ''Powrót''


*Od kilku lat<br>proces umierania poezji<br>jest przyspieszony.
* Od kilku lat<br>proces umierania poezji<br>jest przyspieszony.
**Źródło: ''Twarz. Od jakiegoś czasu'', 1964
** Źródło: ''Twarz. Od jakiegoś czasu'', 1964


*Polityka zmieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.
* Polityka zmieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.


* Szukam nauczyciela, mistrza niech przywróci mi wzrok, słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy po imieniu niech oddzieli światło od ciemności.
* Szukam nauczyciela, mistrza niech przywróci mi wzrok, słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy po imieniu niech oddzieli światło od ciemności.
**Źródło: ''Niepokój. Ocalony'', 1947
** Źródło: ''Niepokój. Ocalony'', 1947


*Widzę szalonych którzy<br>chodzili po morzu<br>wierzyli do końca<br>i poszli na dno
* Widzę szalonych którzy<br>chodzili po morzu<br>wierzyli do końca<br>i poszli na dno


*Więc to był jeden dzień<br>z tych najcenniejszych dni<br>które nigdy nie wracają
* Więc to był jeden dzień<br>z tych najcenniejszych dni<br>które nigdy nie wracają


*Znów się udała ta sztuczka<br>naszej starej ludzkości.
* Znów się udała ta sztuczka<br>naszej starej ludzkości.
**Źródło: ''Srebrny kłos. Udało się'', 1955
** Źródło: ''Srebrny kłos. Udało się'', 1955


'''Zobacz też'''
'''Zobacz też'''
*''[[Matka odchodzi]]''
*''[[Matka odchodzi]]''
*''[[Kartoteka (dramat)|Kartoteka]]''
*''[[Kartoteka (dramat)|Kartoteka]]''

[[Kategoria:Polscy pisarze|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy poeci|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy dramaturdzy|Różewicz]]

[[ru:Тадеуш Ружевич]]

Wersja z 21:26, 27 sty 2008

Tadeusz Różewicz i Günter Grass, 2006

Tadeusz Różewicz (ur. 1921), polski poeta, dramaturg, prozaik.

  • Ale kto zobaczy moją matkę
    w sinym kitlu w białym szpitalu
    która trzęsie się
    która sztywnieje
    z drewnianym uśmiechem
    z białymi dziąsłami
    Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat
    a teraz płacze i mówi:
    "nie wiem... nie wiem"
    • Źródło: Ale kto zobaczy
  • Byli szczęśliwi
    dawniejsi poeci
    pod liściem dębu
    śpiewali jak dzieci
    A nasze drzewo
    w nocy zaskrzypiało
    I zawisło na nim
    pogardzone ciało
  • Czy można pisać
    o miłości
    słysząc krzyki
    zamordowanych i pohańbionych
    czy można pisać
    o śmierci
    patrząc na twarzyczki
    dzieci
    • Źródło: Świadek
  • Dzieciństwo jest jak zatarte oblicze na złotej monecie, która dźwięczy czysto.
    • Źródło: Kasztan
  • Jak my się kaleczymy
    roztargnieni spieszący się
    jak my się kaleczymy
    wzajemnie okrutni w skupieniu czujni
    nieomylni w zadawaniu ciosu
  • Jak dobrze
    Jestem z tobą
    tak mi serce bije
    myślałem człowiek
    nie ma serca.
  • Mam dwadzieścia cztery lata
    ocalałem
    prowadzony na rzeź.
    • Niepokój. Ocalony, 1947
  • Na piaskach
    moich snów
    ktoś nakreślił znak
    ryby
    i odszedł
  • Nagle otworzy się okno
    i matka zawoła
    już czas wracać
  • Nasza mała stabilizacja.
    • Źródło: Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja, 1962
  • Nic mi nie jest dajcie
    mi spokój. Z głową w dłoniach
    tak siedzę i siedzę. Jakże im
    opowiem o tej długiej
    i splątanej drodze.
    • Źródło: Powrót
  • Od kilku lat
    proces umierania poezji
    jest przyspieszony.
    • Źródło: Twarz. Od jakiegoś czasu, 1964
  • Polityka zmieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.
  • Szukam nauczyciela, mistrza niech przywróci mi wzrok, słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy po imieniu niech oddzieli światło od ciemności.
    • Źródło: Niepokój. Ocalony, 1947
  • Widzę szalonych którzy
    chodzili po morzu
    wierzyli do końca
    i poszli na dno
  • Więc to był jeden dzień
    z tych najcenniejszych dni
    które nigdy nie wracają
  • Znów się udała ta sztuczka
    naszej starej ludzkości.
    • Źródło: Srebrny kłos. Udało się, 1955

Zobacz też