Cierpienia młodego Wertera

Strona tytułowa pierwszego wydania

Cierpienia młodego Wertera, (niem. Die Leiden des jungen Werthers) – powieść epistolarna napisana przez Johanna Wolfganga von Goethe, opublikowana w roku 1774. Książka ta przyniosła Goethemu wielką sławę, to właśnie dzięki niej przestał być anonimowym pisarzem.

• Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka

• Najszczęśliwsi są ci, którzy, podobnie dzieciom, żyją z dnia na dzień, włóczą za sobą lalkę, rozbierają ją i z wielkim szacunkiem skradają się koło szuflady, w której mama zamknęła łakocie, a gdy wreszcie dostaną, czego pragną, zjadają to z pełnymi usty i wołają: Jeszcze! – To są najszczęśliwsze istoty!

• Odczuwamy bardzo często swe braki, a to, czego nam brak, posiada często, jak nam się wydaje, ktoś drugi...

• Samobójstwo (...) przecież nie można go uważać za nic innego, jak tylko za słabość, bo oczywiście łatwiej jest umrzeć niż mężnie znosić życie pełne udręki
  • Opis: Słowa Alberta skierowane do Wertera
  • Zobacz też: samobójstwo

• Takiej miłości każdy młodzian czeka,
  tak być kochana chce każda dziewczyna;
  czemuż w najświętszym z popędów człowieka
  tkwi tak straszliwego cierpienia przyczyna?
  • Opis: motto utworu, dodane przez pisarza w wydaniu z 1775 roku.

• Trzeba być cierpliwym, a wszystko się zmieni na lepsze. Nie ma chyba większej istotniejszej radości, jak gdy otwiera się przed nami prawdziwie wielka dusza

• Tak, jestem tylko wędrowcem, pielgrzymem na ziemi. A wy - czyż jesteście czymś więcej?