Maria Pawlikowska-Jasnorzewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
łamanie wierszy
m grafika
Linia 1: Linia 1:
[[Kategoria:Polscy poeci|Pawlikowska-Jasnorzewska, Maria]]
[[Kategoria:Polscy poeci|Pawlikowska-Jasnorzewska, Maria]]
[[Grafika:Popiersie Maria Pawlikowska Jasnorzewska ssj 20060914.jpg|thumb|right|200px|Popiersie Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w Alei Sław na Skwerze Harcerskim w Kielcach]]
'''[[w:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska|Maria Pawlikowska-Jasnorzewska]]''' (1891–1945), polska poetka
'''[[w:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska|Maria Pawlikowska-Jasnorzewska]]''' (1891–1945), polska poetka.
* A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.
* A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.
** Zobacz też: [[serce]], [[uroda]]
** Zobacz też: [[serce]], [[uroda]]

Wersja z 00:00, 9 lip 2007

Popiersie Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w Alei Sław na Skwerze Harcerskim w Kielcach

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891–1945), polska poetka.

  • A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.
  • Był czas gdy czczono Słońce. Przez wiele stuleci budowano mu wieże, złociste ołtarze, składano hołd o świcie, aż w toku wydarzeń wygasł człowiek dla Słońca, które dalej świeci...
  • Łatwo się skaleczyć każdym z nas, jak kawałkiem stłuczonego szkła.
  • Z gór stromych, z białych ścian,
    z wyżyn wysokich i świętych
    stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło.
    tam w dole się rozlało, wezbrało w kłęby i męty
    i wyrósł las ciemnosmreczyński.
    Zielone piekło.
  • Żyć jest słodko, a smutek to życie!
  • Żyć to mi nie dajecie,
    lecz umrzeć nikt mi nie wzbroni...

O Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

  • O, staroświecka młoda pani z Krakowa!
    Strzeż się ! Biskup pieni się i krzyczy: horrendum!
    Na łąkę wychodzisz nocą po kwitnące słowa,
    Tajne czynisz praktyki, aby pachniały ambrą i lawendą.