Ciemne Smreczyny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Rinfanaiel (dyskusja | edycje)
nowa
 
Rinfanaiel (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 5: Linia 5:


* W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska,<br />Gdzie pawiookie drzemią stawy,<br />Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy<br />Na plamy szarych złomów ciska.<br />(...)<br />Do ścian się tuli, jakby we śnie,<br />A obok limbę toczą pleśnie,<br />Limbę, zwaloną tchnieniem burzy.
* W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska,<br />Gdzie pawiookie drzemią stawy,<br />Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy<br />Na plamy szarych złomów ciska.<br />(...)<br />Do ścian się tuli, jakby we śnie,<br />A obok limbę toczą pleśnie,<br />Limbę, zwaloną tchnieniem burzy.
** Autor: [[Jan Kasprowicz]]. ''Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach''
** Autor: [[Jan Kasprowicz]], ''Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach''


* Z gór stromych, z białych ścian,<br />z wyżyn wysokich i świętych<br />stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło.<br />tam w dole się rozlało, wezbrało w kłęby i męty<br />i wyrósł las ciemnosmreczyński.<br />Zielone piekło.
* Z gór stromych, z białych ścian,<br />z wyżyn wysokich i świętych<br />stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło.<br />tam w dole się rozlało, wezbrało w kłęby i męty<br />i wyrósł las ciemnosmreczyński.<br />Zielone piekło.

Wersja z 15:18, 28 cze 2007

Smreczyński Staw

Ciemne Smreczyny, las w Koprowej Dolinie, w Tatrach Zachodnich. Od niego wywodzą się nazwy Ciemnosmreczyńskiej Doliny, Ciemnosmreczyńskiej Turni, Ciemnosmreczyńskiej Siklawy, oraz Smreczyńskiego Stawu.

  • Błękitnym echem letniej żarzy,
    szumem kwiecistych traw –
    głęboko na dnie – lśni i marzy
    Ciemnosmreczyński Staw.
    Potoków serce obłąkane
    urzekła czarna pieśń –
    jak anioł dumne – nieskalane
    przez łzy ni pleśń.
  • W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska,
    Gdzie pawiookie drzemią stawy,
    Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy
    Na plamy szarych złomów ciska.
    (...)
    Do ścian się tuli, jakby we śnie,
    A obok limbę toczą pleśnie,
    Limbę, zwaloną tchnieniem burzy.
  • Z gór stromych, z białych ścian,
    z wyżyn wysokich i świętych
    stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło.
    tam w dole się rozlało, wezbrało w kłęby i męty
    i wyrósł las ciemnosmreczyński.
    Zielone piekło.