Francuski pocałunek

Francuski pocałunek, komedia romantyczna produkcji amerykańskiej z 1995 roku w reżyserii Lawrence'a Kasdana.

Kate

• Nagle poczułeś chęć zdradzenia nowej sympatii ze starą? Dwanaście godzin temu chciałeś Juliette.
  • Opis: Do Charliego.

• Rozumiem. Miłość do jednej kobiety byłaby dla ciebie jak jedzenie w domu do końca życia. A ty lubisz iść do nowej restauracji, przy każdej okazji.

Luc Teyssier

• Bo... cię lubię! Naprawdę. Ale nie podobało mi się, jak w samolocie, taka skrzywiona spytałaś: "Francuz, prawda?". Nie lubię, gdy mówisz, patrząc z ukosa: "Faceci to dranie".
  • Opis: Pytany przez Kate, dlaczego oferuje swoją pomoc.

• To najlepsza broń Francuzek. Prowokują. Trzymają mężczyzn w stanie podniecenia. Mówią "tak", mówiąc "nie" i "nie", mówiąc "tak". Rozumiesz?

• Wino jest jak człowiek. Wchłania wszystkie wpływy życia, toczącego się wokół i przejmuje jego osobowość.

Inni

• Pojedź ze mną do Paryża. Dam ci dziesięć miligramów valium, kielicha i już tam będziemy.
  • Charlie namawia do lotu Kate, bojącą się latać.

• Proszę mi coś powiedzieć. Nie chce być pani Amerykanką, ale chce pani nasz paszport?
  • Urzędniczka w ambasadzie amerykańskiej.

Dialogi

• Kate: Uwiłam gniazdko.
  Charlie: Na ile jaj?
  Kate: Na czterdzieści pięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt dwa jaja.
  • Opis: Suma zebrana na zakup domu.

• Luc Teyssier: Ile miałaś lat, kiedy to straciłaś?
  Kate: Jakie "to"?
  Luc Teyssier: No wiesz, "to". Twój kwiatek.
  Kate: Mój kwiatek? Mój kwiatek to nie twój interes.
  Luc Teyssier: Wielu ludzi rwie się do tego, ciało przepełnia chęć odkrycia. Inni strzegą tego jak klejnotu, czekają i czekają.
  Kate: Ty się rwałeś.
  Luc Teyssier: Jak byk.
  Kate: Wyobrażam sobie.
  Luc Teyssier: Młody byk.
  Kate: Jak młody?
  Luc Teyssier: Trzynastoletni.
  Kate: Tak?
  Luc Teyssier: Masz rację, dwunastoletni. Magda była "putain", prostytutką. Mieszkała za miastem, przy małym mostku. Nie była... piękna, ale usta miała nie z tej ziemi. Nie miałem forsy na pocałunki tylko na, no wiesz...
  Kate: Co?
  Luc Teyssier: Całowanie prostytutki jest droższe.
  Kate: To zrozumiałe. Pocałunek jest tak intymny. Inne rzeczy można udawać, ale pocałunek... Złączone usta dwojga ludzi, ich oddechy, ich dusze. Cały romans jest w pocałunku.
  Luc Teyssier: Też tak wtedy myślałem. Więc nazajutrz ukradłem bratu pięćdziesiąt funtów, wróciłem i pół godziny całowałem Magdę.

• Luc Teyssier: Teraz ty.
  Kate: Co, ja?
  Luc Teyssier: Teraz ty opowiadaj, słucham.
  Kate: Ja nie... nie rwałam się do tego. Ale też nie uciekałam. Chciałam, żeby było wspaniale. Miałam... osiemnaście lat. Seksowny Jeff, moja piwnica. Walentynki. W tle "Vabanque". To teleturniej.
  Luc Teyssier: U nas też jest.
  Kate: Jeff mówił, że może dłużej, jeśli coś go rozprasza. Nic nie wiedział, poza sportem. Przy podwójnej stawce skończył, na finał poszedł do domu. Więc... pierwszy raz był okropny.

• Syn Jeana – Paula: Czemu przeszukujesz rzeczy pana?
  Jean – Paul: A czemu przeszukuję twoj pokój? Chronię bliskich przed nimi samymi.
  • Opis: Przeszukiwanie bagażu Luca Teyssiera.

• Luc Teyssier: Jak mogłaś na to pozwolić!?
  Kate: Co z tobą? To mój bagaż!
  Luc Teyssier: Denerwuję się, bo to się stało w moim kraju!
  • Opis: Po zgubieniu bagażu przez Kate, w którym była paczka Luca.

• Luc Teyssier: Niech zrozumiem. Powiedział, że spotkał tę kobietę... Nie, tę boginię. Złamał ci serce...
  Kate: Zranił mnie? Zdruzgotał?
  Luc Teyssier: Sponiewierał.
  Kate: Sponiewierał.
  Luc Teyssier: Więc przyjechałaś do Paryża, by zrobił to jeszcze raz. Twarzą w twarz.
  Kate: Przyjechałam odzyskać tego, kogo kocham.

• Jean – Paul: Wiesz, jak to jest. Jeśli mała rybka chce przeżyć, musi powiedzieć rybakowi, gdzie jest duża ryba.
  Bob: Nie jestem szczurem.
  Jean – Paul: Chyba ci się zwierzątka pomyliły. Kto kupuje paszporty?
  • Opis: Przesłuchanie Boba.

• Kate: To nie było jak grom z jasnego nieba, a raczej jak...
  Luc Teyssier: Mżawka?

• Kate: Zaraz umrę.
  Luc Teyssier: Ser?
  Kate: Nie mów tego. Niech przestanie kołysać.
  Luc Teyssier: Nie może, to pociąg.
  Kate: Jest. Śluz.
  Luc Teyssier: Śluz?
  Kate: Śluz pokrywa ściany moich jelit. Kurcz!
  Luc Teyssier: Spójrz, jaki piękny widok. Krowy...
  Kate: Tylko nie krowy.
  Luc Teyssier: Nie?
  Kate: Właśnie jedną zjadłam. Już jest. Nietolerancja laktozy!

• Kate: Nieważne, jak dziś wyglądam. To ta sama ja z wczoraj, z którą obudzisz się jutro. Ta, która, chce rodziny, która chce sadzić rośliny i patrzeć, jak rosną.
  Charlie: Chcesz być farmerem? Wybacz.
  Kate: Ale nie chcę już jednej rzeczy. Przykro mi.