Jan Czarny

Jan Czarny (1918–1985), polski poeta, fraszkopisarz, prozaik, satyryk, tłumacz, autor scenariuszy filmów animowanych, plastyk, współtwórca grupy poetycko – plastycznej "Piąte Koło", współtwórca antologii satyry łódzkiej "Trudno nie pisać satyry". Redaktor Studia Opracowań Filmów (1948–1978). Zadebiutował w prasie w 1946 utworami satyrycznymi. Debiut pisarski "Fraszki" w 1952.

• Aureoli nie zostawia się w szatni.

• Bibliofilka; Do zachwytów literackich taka była skora, że nie brała do poduszki książki bez autora.

• Całe życie poświęcił przemianie materii.
  • Zobacz też: jedzenie

• Czy nie należałoby pomników budować od razu na kółkach?
  • Zobacz też: pomnik

• Czym jest skąpstwo bez stanu posiadania?
  • Zobacz też: skąpstwo

• Kiedy anioł jedzie motocyklem, to w przyczepie siedzi diabeł.
  • Zobacz też: anioł, diabeł

• Jeden marzy o nieśmiertelności, drugi o emeryturze.
  • Zobacz też: nieśmiertelność, emerytura

• Jeśli mędrcy zawodzą, to nie znaczy, że głupcy zbawią świat.
  • Zobacz też: mędzrzec, głupiec

• Kiedy jest za dużo rzeczy, które śmieszą, wtedy chce się płakać.

• Kornikom obojętne, czy drzewo, które toczą, jest rzeźbione.
  • Zobacz też: kornik

• Krasnoludki cierpią na permanentną chorobę wzrostu.
  • Zobacz też: krasnoludek

• Najgorzej, jeśli ktoś poci się od wewnątrz.

• Największe powodzenie mają banały inaczej powiedziane.

• Nudzić się razem to już rozrywka.
  • Zobacz też: rozrywka, nuda

• Są głowy, których się trzyma tylko łupież.
  • Zobacz też: głowa

• Sokami niejednego wiekopomnego dzieła są soki żołądkowe.

• Wszystko, co mądre, powiedział już ktoś inny.

• Zegary są przeświadczone, że dzięki nim istnieje czas.
  • Zobacz też: zegar, czas

• Źle, gdy prawdę wolno mówić tylko dzieciom i wariatom.

• Życie naśladuje sztukę. Żeby przynajmniej dobrą...